Fjarlægt vald

 

Þær eru nátengdar áráttan til sameiningar sveitarfélaga, stofnanna og ráðuneyta og þráhyggjan um ESB. Þessar dillur miðast að því að fjarlægja valdið, taka það úr seilingarfjarlægð hins venjulega manns og færa það óræðum bírókrötum; flokkshollum þjónum sem vilja deila og drottna en eru í raun getulausir til þess og þurfa því að skáka í skjóli fjarlægðar.

 

Þetta er ekki glæsileg stjórnspeki en hún er sönn. Fjarlægt vald er hættulegt vald; það skortir alla samlíðun með því samfélagi sem það á að þjóna enda skortir það alla þjónslund. Eða, öllu heldur – það þarf ekki á henni að halda því allar boðleiðir eru flóknar og dýrar; það leggur enginn í að kvarta þó þjónninn helli yfir hann súpunni.

 

Því hefur ekki nógsamlega verið haldið á lofti að ESB í allri sinni breidd er þjóðfélagsleg þrenging einstaklingnum. Hann verður að sönnu hluti stærri heildar en vægi hans verður að sama skapi minna og máttlausara; kostir hans verða erfiðari og lýðræðislegt hlutverk hans verður aumara. Hann vex upp í stjórnarfarslegu tómlæti og skilningur hans á vél stjórnsýslunnar verður minni því stjórnsýslan verður flóknari og aðeins fær þrautþjálfuðum flokkshundum sem temjast við fóðurgjöf í einstaka ranghölum sem þeim er leyft að þekkja. Annað er hulið öllum utan elítu sem lifir á fjöldanum og fávisku hans um gangverk kerfisins.

 

Þetta ástand ber að varast, það er hættulegt – það er fylgifiskur ESB líkt og það er fylgifiskur allra miðstýrðra stjórnkerfa sem eru til fyrir sjálf sig og stjórnendur sína og ekkert annað!

 

- gb.

Getur verið að mynduð verði ríkisstjórn að loknum kosningum sem keyrir áfram mál í berhögg við vilja þjóðarinnar? Já!

Svo gæti farið að eftir næstu kosningar yrði mynduð ríkisstjórn sem myndi keyra áfram aðildarviðræður að ESB. Það sorglega er að þessi ríkisstjórn yrði með vinstri stimpli frekar en vinstri áherslum. Eins og staðan er núna þá er ekki útilokað að næsta ríkisstjórn:

• ·         Haldi áfram viðræðum við ESB út í það óendanlega, þrátt fyrir fyrirheit um annað. Loforð hafa fyrr verið svikin.
• ·         Leyfi ESB að vera með botnlausan áróður fyrir ESB-aðild undir yfirskini fræðslu.
• ·         Leyfi ESB að ausa fjármunum til að kaupa sér vinsældir.
• ·         Bíði með þjóðaratkvæðagreiðslu til ,,heppilegs“ tímapunkts, þetta er vel þekkt tækni í ESB-löndum.
• ·         Hunsi úrslit ,,ráðgefandi“ þjóðaratkvæðagreiðslu.
• ·         Láti efna til annarrar þjóðaratkvæðagreiðslu ef úrslit hinnar fyrri verða ESB-sinnum ekki hagstæð. Þetta er líka vel þekkt tækni í ESB-löndum.

Sporin hræða.

• ·         Við höfum séð einlæga vinstri sinnaða ESB andstæðinga svínbeygða til að fara í aðildarviðræður að ESB.
• ·         Við höfum séð einlæga vinstri sinnaða ESB andstæðinga hunsa vilja þjóðarinnar um að framhald aðlögunarinnar og aðildarviðræðnanna verði lögð í dóm þjóðarinnar.
• ·         Við höfum séð einlæga vinstri sinnaða ESB andstæðinga sogast inn í hringiðuna sem aðlögunin og ESB-þráhyggja samstarfsflokksins hefur þyrlað upp og verða æ hallari undir sambandið sem þeir þó gagnrýna.

Lausnin er ekki hægri stjórn. Lausin er sú að hin raunverulegu vinstri öfl sjái að sér og spyrni við fótum. Það er aldrei of seint.

 

Vonandi á Vinstrivaktin aldrei eftir að þurfa að dusta rykið af þessari grein og segja: Þetta sagði ég þér!

Var samþykkt VG um aðildarumsóknina gerð á lögmætum fundi?

Fáliðuð orrusta tapaðist á landsfundi VG um s.l helgi með sáralitlum atkvæðamun. En spurningin er hvort samþykkt landsfundarins var lögmæt vegna fámennis. Samþykktin skyggir heldur ekki á þá meginstaðreynd að stríðið um framsal fullveldis til Brussel, er þrátt fyrir allt að vinnast, a.m.k. í þessari lotu.

 

Það voru 82 fundarmenn sem samþykktu á landsfundi VG s.l. sunnudag, að hreyfingin opnaði á áframhaldandi aðildar- og aðlögunarferli í eitt ár eftir næstu kosningar. 71 fulltrúi greiddi atkvæði á móti. Samkvæmt fundargögnum áttu 405 skráðir fulltrúar rétt til fundarsetu en eitthvað færri mættu til fundarins. Atkvæðagreiðslan fór ekki fram fyrr en um kaffileytið seinasta daginn. Þá hafði fækkað mjög á fundinum eins og sjá má á fyrrnefndum tölum, enda höfðu þá mjög margir fulltrúar sem lengst áttu að sækja, einkum af Norður og Austurlandi, yfirgefið fundinn til að ná í flug eða til að aka af stað heim á leið.

 

Eðlilegt er að velta því fyrir sér hversu marktækar þær ályktanir teljast sem gerðar eru eftir að meirihluti fundarmanna hefur yfirgefið fundinn. Á Alþingi gildir sú regla að atkvæðagreiðsla er því aðeins gild að meira en helmingur þingheims taki þátt í henni. Í 31. grein flokkslaga VG segir: „Fundir flokksráðs og flokksstjórnar eru lögmætir þegar meirihluti fulltrúa er viðstaddur“. Ætla má að hliðstæð regla gildi um samþykktir landsfunda þótt það sé ekki sérstaklega tiltekið í lögum VG. Eða hlýtur ekki einhvers staðar að verða að draga mörkin? Væri sú samþykkt landsfundar tekin gild sem gerð væri með 40 atkvæðum gegn 30 eða 25 gegn 15? Augljóst er að svo væri ekki.

 

Samþykkt þessara 82 fundarmanna sem vildu gefa Samfylkingunni færi á að halda samningsbröltinu áfram í eitt ár í viðbót sætir því engum stórtíðindum og mun varla miklu breyta, en veikir þó VG í komandi kosningum. Miðað við samsetningu fundarins, þegar atkvæði voru loksins greidd, þarf ekki að koma á óvart, að þeir sem ákafast töluðu fyrir því, að VG héldi lífinu í dauðadæmdri aðildarumsókn á sama tíma og flokkurinn samþykkir enn á ný að hagsmunum Íslands sé betur borgið utan ESB, komu einkum af suðvesturhorni landsins. En þar á meðal var einnig nýkjörinn varaformaður, Björn Valur Gíslason.

 

Hins vegar studdu bæði Katrín Jakobsdóttir, nýkjörinn formaður VG og fráfarandi formaður, Steingrímur Sigfússon, þá tillögu að „að aðildarviðræðum við ESB skuli ekki haldið áfram á næsta kjörtímabili nema því aðeins að meirihluti sé því samþykkur í þjóðaratkvæðagreiðslu.“  Ögmundur Jónasson innanríkisráðherra, mælti upphaflega fyrir þessari tillögu sem síðan var lítillega breytt samkvæmt tillögu Árna Þórs Sigurðssonar, formanns utanríkismálanefndar og fékk hún 71 atkvæði.

 

Ögmundur sagði í blaðaviðtali eftir fundinn: „Að sjálfsögðu er ég mjög ósáttur við þessa niðurstöðu. Því er ekkert að leyna. Ég hef beitt mér afdráttarlaust fyrir því að það yrðu kaflaskil í lok kjörtímabilsins og í upphafi þess næsta. En þetta varð niðurstaðan hjá landsfundinum.“ Hann bætti jafnframt við: „Við skulum ekki missa sjónar á meginatriðinu sem er að flokkurinn ítrekar andstöðu sína við inngöngu í ESB. Og í annan stað eru í fyrsta skipti sett tímamörk á viðræðurnar þannig að við skulum líka horfa á hið jákvæða í þessu, þótt ég sé ekki að breiða yfir að ég er mjög ósáttur við að ekki sé kveðið á um þjóðaratkvæðagreiðslu strax í upphafi næsta kjörtímabils.“ - RA

Landsbyggðarfólk farið af fundi

Áframhaldandi pólitískur geðklofi og svik í ESB málum orðinn að stefnu VG !

Eftir mikinn kosningasigur VG árið 2009 gekk flokkurinn til stjórnarsamstarfs við Samfylkinguna þar sem einn helsti hornsteinn ríkisstjórnarsamstarfsins var að sækja um aðild að Evrópusambandinu. 

Þrátt fyrir það að stefna VG hefði verið alveg skýr í því að ESB aðild kæmi ekki til greina og formaður flokksins hafði lofað því að ekki yrði sótt um ESB aðild á þeirra vakt.  Með þessu sveik flokksforustan eitt af grunnstefnumálum VG allt frá upphafi. 

Þessi niðurstaða var því mörgum þingmanninum og öðru stuðningsfólki gríðarlegt áfall og vonbrigði. Sumir vildu reyndar í fyrstu afsaka þetta með því að aðstæður væru mjög erfiðar og að ekki hefði verið hægt annað en að gefa aðeins eftir í þessu stórmáli því að öðruvísi hefði alls ekki tekist að nota þetta einstæða tækifæri til að mynda þessa vinstri stjórn.

Með því að VG kæmi að ESB málum með þessum hætti hefði flokkurinn beina aðkomu að þeim samningaumleitunum og gæti haft veruleg áhrif á vinnubröðin og allan frekari framgang málsins, til dæmis það að stærstu hagsmunamálin yrðu skoðuð fyrst eins og lofað var og að ófrávíkjanlegar kröfur yrðu settar fram í ýmsum þjóðarhagsmunamálum. Þetta ætti hvort eð er að klárast á einu til tveimur árum eins og forystumenn samstarfsflokksins höfðu marglofað og þá hefðu erfiðustu málin þegar verið skoðuð fyrst og þá kæmi sjálfssagt fljótlega í ljós að enginn grundvöllur yrði fyrir því að halda þessu áfram og þar með yrðu málin vafalítið úr sögunni, einmitt fyrir tilstilli og tilveru VG, því að flokkurinn fengi eins konar neitunarvald. Flokkurinn fengi líka frjálsar hendur með að berjast áfram gegn ESB aðild og einstakir þingmenn að sýna andstöðu sína.

Fljótlega varð ljóst að VG réði nánast engu um framgang viðræðnanna, þar sem Samfylkingin hélt málinu alveg fyrir sig og sífellt varð augljósara að ESB réð algerlega ferðinni í þessum viðræðum og hér væri ekki um neinar eiginlegar samnigaviðræður að ræða, heldur aðlögunarviðræður eftir harðri forskrift ESB. Andstaða einstakra þingmanna VG var líka barin niður og til þess að strá salti í sárin þá var það látið líðast átölulaust að ESB fengi að opna hér sérstakt sendiráð og hreinræktaða áróðursmálaskrifstofu með ómældum fjárveitingum beint frá Brussel, til þess að reka hér skefjalausan áróður fyrir ESB aðild. 

Óánægjan og tortryggnin óx stöðugt meðal margra þingmanna og trúnaðarmanna flokksins og einnig var vaxandi óánægja meðal grasrótarinnar. 

Engu að síður tókst flossforystunni alltaf að humma þetta endalaust fram af sér með eilífðar frestunum og svo loforðum um endurskoðun og að kæmu tímar og kæmu ráð og ekki yrði tekið við mútufé frá Brussel í þeim ráðuneytum sem flokkurinn stjórnaði og svo framvegis. 

Þetta var reyndar allt jafn óðum svikið eins og annað og enn var teigt á lopanum en enginn sá samt neina minnstu viðspyrnu af hálfu flokksforystunnar. 

Ókyrrð í þingflokknum magnaðist því og stór hluti þingflokks sagði skilið við VG. Aðrir voru hreinlega settir af, einnig sagði fjöldi trúnaðarfólks um land skilið við flokkinn og fylgi flokksins í skoðanakönnunum fór hríðlækkandi.  

Nú í lok kjörtímabilsins er hún Snorrabúð stekkur og margt af besta fólkinu úr þingflokknum farið burt og fylgið er farið veg allrar veraldar og mælist nú aðeins brot af kosningafylgi flokksins. 

Við þessar hroðalegu aðstæður boðaði flokksforystan svo til síðasta Landsfundar þessa kjörtímabils og þá var öllum afgöngum af þessum flokki tjaldað til því að raðirnar voru orðnar býsna þunnar og þúsundir ESB andstæðinga höfðu verið flæmdir brott og gátu auðvitað ekki látið sjá sig á fundinum. Því var nú möguleiki fyrir flokksforystuna að ráðskast með liðið og láta kné fylgja kviði til réttlætingar fyrir langvarandi svikum sínum.

Einhverjir höfðu samt allt fram að þessu leyft sér að lifa enn í voninni um að flokksforystan myndi nú loks á loka metrunum í þessu ríkisstjórnarsamsstarfi sjá að sér og viðurkenna mistök sín í ESB málinu og biðja flokksfólk afsökunar á að hafa svikið stefnuna og að nú yrði reynt að bæta fyrir fyrri mistökin og sameina flokkinn með því að koma til móts við þá hraksmáðu stuðningsmenn sem kannski enn væri von á að halda í.

En hér eftir sem hingað til þá brást það auðvitað því að Landsfundurinn hraksmánaði ESB andstöðuna algerlega, einu sinni sem oftar. Enga auðmýkt eða eftirsjá var heldur að sjá á foringjanum því að hann sagði fullum fetum "að hann sæi ekki eftir einu eða neinu" og flokksforystan reyndi ekkert til raunverulegra sátta því að þess í stað tókst henni með naumindum að láta samþykkja það að í boði VG þá yrði  ESB aðildarbröltinu haldið áfram á næsta kjörtímabili. 

Kosningasvikin voru því greipt í stein og samþykkt sem opinber stefna flokksins og flokksforystan fékk um leið aflátsbréf um að þau hefðu aldrei gert neitt rangt, þau hefðu gert allt rétt, allan tíman. 

Að samþykkja svo jafnframt þá innihaldslausu sýndarmennsku að flokkurinn sé enn andsnúinn ESB aðild, er annað hvort brandari eða lýsir aðeins pólitískri geðklofasýki flokksforystunnar! Það var löngu ljóst að ESB andstæðingar gætu ekki treyst VG í ESB málum, en nú er það fullreynt! /GI

VG út úr ESB skápnum

Vinstri hreyfingin grænt framboð hélt landsfund sinn um helgina og gerði um leið út um þá ávinninga sem flokkurinn átti í vændum fyrir að hafa skipt um formann. Í fyrstu var mjög um það talað að ásýnd forystunnar yrði öll mildari og viðkunnanlegri. Það féll um sjálft sig þegar Björn Valur Gíslason var kjörinn varaformaður. Steininn tók þó úr þegar kom að ályktunum flokksins.

Jafnvel hin evrópusinnaða fréttastofa Ríkisútvarpsins stóðst ekki mátið í gærkvöldi að skensa nýkjörinn formann VG þegar í kynningu fyrir viðtal var sagt að Katrín ætlaði sér að berjast fyrir því að ljúka aðildarviðræðum við VG. Ástæðan var samþykkt kostulegrar ályktunar þar sem kveðið var á um að aðildarviðræðum skyldi lokið.

Landsfundur VG telur að Íslandi sé best borgið utan ESB en vill ljúka aðildarviðræðum við ESB og setja ferlinu tímamörk, t.d. eitt ár frá kosningum. Þjóðin kjósi síðan um niðurstöður aðildarviðræðna. VG mun ennfremur beita sér fyrir því að tryggðar verði breytingar á stjórnarskrá þannig að þjóðaratkvæðagreiðslan um ESB verði bindandi en ekki aðeins ráðgefandi.

Þá hafði sama fréttastofa nokkrum sinnum gantast með að flokkurinn samþykkti að ekki skyldi í Evrópusambandið þó svo að því fylgdu gull og grænir skógar. Í gegnum alla frásögnina skín að meirihluti fundarmanna vill í ESB og trúir því að því fylgi hinar mestu gersemar. En til þess að halda í örlítið fylgi fram yfir kosningar er farið með gömlu þuluna sem flokkurinn var stofnaður um, að hag Íslands sé betur borgið utan ESB. Þessi þula er þó að verða eins skrattinn úr sauðarlegg.

Ef skoðuð er ályktunin hér að ofan er hún með miklum endemum. Fundurinn vill setja ferlinu tímamörk og síðan segir „t.d. eitt ár frá kosningum." Einn af fastagestum Vinstri vaktarinnar og mikill ESB sinni sem kallar sig Ásmund segir um þetta atriði í innleggi í gær:

VG geta auðvitað ekki gefið neinn frest til að ljúka viðræðum því að það er ómögulegt að segja fyrir um hve langan tíma það tekur.

Það er rangt að fresturinn sé bundinn við eitt ár. "Til dæmis eitt ár" gæti vel orðið tvö ár. Og auðvitað verður þeim ekki slitið ef reyndin verður sú að tvö ár nægja ekki.

Þá er niðurlag ályktunarinnar enn kostulegra þar sem tekið er fram að gerð verði breyting á stjórnarskrá nú korteri fyrir kosningar. Eða er það í alvöru svo að formaður VG muni nú fyrir þinglok beita sér fyrir nefndri breytingu á stjórnarskránni! Það er þá ekki seinna vænna en að hún komi fram í vikunni og verði keyrð í gegnum Alþingi með afbrigðum. Komi tillagan ekki fram fyrir en eftir kosningar getur engin breyting orðið á stjórnarskránni fyrr en eftir þarnæstu kosningar og þá verður nú búið að teygja þetta „til dæmis eina ár" upp í fimm.

Eða er þessi tillaga aðeins orðuð svona til þess að sýna okkur að Vinstri hreyfingin grænt framboð er algerlega heillum horfin. /-b.

VG hafnar aðild en vill gefa ársfrest til að ljúka viðræðum

Landsfundir Sjálfstæðisflokks, Framsóknar og VG, sem allir hafa verið haldnir í þessum mánuði, sýna ótvírætt að Samfylkingin er óðum að einangrast í sókn sinni undanfarin fjögur ár með þjóðina inn í ESB. 

 

Í ályktun landsfundar Sjálfstæðisflokksins nú um helgina var enn hert á andstöðu flokksins við ESB-aðild miðað við þær samþykktir sem gerðar voru á landsfundinum 2011. En þá var samþykkt að „gera skuli hlé“ á viðræðunum. Að þessu sinni samþykkti landsfundurinn með miklum meirihluta atkvæða að aðildarviðræðunum við ESB „skuli hætt“ og „þær ekki hafnar að nýju nema það verði samþykkt í þjóðaratkvæðagreiðslu“. Þá var íhlutun sendiherra ESB í íslensk stjórnmál mótmælt og að Evrópusambandinu skuli gert að „loka kynningarskrifstofu þess hér“.

 

Flokksþing  Framsóknarflokksins sem haldið var fyrr í mánuðinum tók líka af öll tvímæli um að aðildarferlinu verði hætt þegar í stað. Flokkurinn staðfesti það mat sitt að Íslandi sé best borgið utan Evrópusambandsins og að útistandandi ESB-umsókn verði afturkölluð. Þá verði ekki sótt um aðild að nýju án undangenginnar þjóðaratkvæðagreiðslu.

 

„Það er alveg hreint samkvæmt þessari ályktun að nú verður ekki lengra haldið. Þeim verður hætt og ekki hafnar aftur nema þjóðin vilji halda áfram aðildarferlinu,“ sagði Frosti Sigurjónsson, oddviti Framsóknarflokksins í Reykjavíkurkjördæmi norður, um ályktun flokksins um utanríkismál sem samþykkt var á flokksþinginu.

 

Í drögum að samþykktum landsfundar VG sem haldinn er nú um helgina segir afdráttarlaust að hreyfingin hafni ESB-aðild. Skoðanakannanir sýna að einungis fjórði hver hugsanlegur kjósandi VG er hlynntur inngöngu Íslands í ESB og hafa þó fjölmargir gefist upp á stuðningi sínum við VG eftir að hreyfingin lét flækja sig í í ESB-neti Samfylkingar.

 

En um leið og þessu kjörtímabili lýkur verða vatnaskil, einnig hjá VG. Umræðuhópur um utanríkismál lagði eftirfarandi tillögu fram á fundinum og naut hún stuðnings mikils meirihluta þeirra sem þátt tóku í störfum hópsins:

 

„VG telur að þar sem ekki tókst að ljúka viðræðum við ESB á kjörtímabilinu og mikil óvissa ríkir um þróun mála innan ESB, sé rétt að viðræðum við ESB skuli ekki haldið áfram á næsta kjörtímabili nema því aðeins að meirihluti sé því samþykkur í þjóðaratkvæði að stefnt sé að inngöngu í ESB.“

 

Árni Þór Sigurðsson, formaður utanríkismálanefndar Alþingis lagði til að tillagan yrði orðuð svo og var það samþykkt á landsfundinum:

 

„VG telur að þar sem ekki hefur tekist að ljúka viðræðum við ESB á kjörtímabilinu og mikil óvissa ríkir um þróun mála innan ESB, sé rétt að aðildarviðræðum við ESB skuli ekki haldið áfram á næsta kjörtímabili nema því aðeins að meirihluti sé því samþykkur í þjóðaratkvæðagreiðslu.“

 

En síðan voru greidd atkvæði milli tveggja tillagna, þ.e. annars vegar þessarar tillögu og hins vegar svofelldrar tillögu:

 

„Landsfundur VG telur að Íslandi sé best borgið utan ESB en vill ljúka aðildarviðræðum við ESB og setja ferlinu tímamörk, t.d. eitt ár frá kosningum. Þjóðin kjósi síðan um niðurstöður aðildarviðræðna. VG mun ennfremur beita sér fyrir því að tryggðar verði breytingar á stjórnarskrá þannig að þjóðaratkvæðagreiðslan um ESB verði bindandi en ekki aðeins ráðgefandi.“

 

Atkvæði greiddu 156 og varð þá niðurstaðan sú að 83 samþykktu þessa seinast nefndu tillögu en 72 studdu tillöguna um að setja framhald aðildarviðræðna í þjóðaratkvæðagreiðslu. Munurinn var aðeins 11 atkvæði á fundi sem sóttur var af nokkrum hundruðum fulltrúa, og endurspeglar sú niðurstaða fyrst og fremst þá staðreynd að mjög mikill ágreiningur var á fundinum um framhald þessa máls.

 

Af þessu yfirliti um stefnumótun þriggja stjórnmálaflokka seinustu dagana er þó engu að síður ljóst að Samfylkingin er stöðugt að einangrast meira og meira í aðildarbrölti sínu og yfirgnæfandi líkur eru á því að umsóknarferlinu ljúki nú í vor. - RA

VG vill ljúka ESB-viðræðum

Grískir harmleikir

Sunnanverð Evrópa færist ört í átt að 3. heims ástandi.  Á Spáni eru nú atvinnuleysingjar álíka margir og í kreppunni miklu í Þýskalandi skömmu áður en Hitler komst til valda árið 1933.

Síðastliðinn miðvikudag var enn eitt allsherjarverkfallið í Grikklandi. Tvö stærstu verkalýðsssambönd landsins stóðu fyrir verkfalli í sólarhring. Þúsundir gengu um götur Aþenu og annarra borga. Mótmælin eru tímasett m.t.t. þess að eftirlitsmenn Þríeykisins - framkvæmdastjórn ESB, Evrópski seðlabankinn og AGS - heimsækja landið eftir helgina til að fylgjast með að hert verði á niðurskurðinum. 

Í Grikklandi ýtist nú sívaxandi hluti þegnanna út í djúpa neyð með hjálp „björgunaraðgerða" - lána á eitilhörðum skilmálum - undir leiðsögn Þríeykisins. Gríska blaðakonan Alex Politaki lýsir á þessa leið þrengingum og neyð (humanitarian crisis) þessara stækkandi þjóðfélagshópa, samkvæmt frásögn The Guardian:

• Fólk verður af grundvallar-velferðarþjónustu eins og læknisþjónustu, meðulum og sjúkrahúsvist.
• Í nokkrum hverfum Aþenu eru yfir 60% íbúanna háð meðalaaðstoð frá hjálparsamtökum. Hið opinbera hefur ekkert að bjóða þeim sem ekki geta borgað.
• Grikkland hefur sokkið niður í alvarlega fátækt. Yfir 11% lifa í sárafátækt (extreme material deprivation).
• Atvinnuleysið er 27% og nærri 60% hjá fólki undir 30 ára aldri.
• Af þeim sem hafa fulla atvinnu eru 13% „vinnandi fátækir" - geta ekki lifað af launum sínum.
• Óopinberar tölur sýna að fjöldi heimilislausra er kominn yfir 40 000.
• Á einu sviði er vöxtur: Fjöldi súpueldhúsa hefur margfaldast, og mun enn hækka þar sem yfirvöldum er nú tilkynnt um vaxandi fjölda barna sem fellur í yfirlið í skólum vegna vannæringar.

www.guardian.co.uk/profile/alex-politaki

Af hverju gerist þetta allt? Vegna þess að lítil fjármálaelíta veltir, með hjálp Þríeykisins, skuldum sínum yfir á ríkiskassann, og skikkar hann til að skera niður útgjöld á móti. Slík þjóðnýting bankaskulda er reglan í ESB. Líkt og ef íslenska ríkið sæti með allar skuldir íslensku bankanna eftir bankahrunið. Í Evrópu nú um stundir er Ísland helsta undantekningin frá slíkri ríkisyfirtöku á skuldum banka - þökk sé neyðarlögunum frá október 2008 (þótt endanleg útkoma bankaskuldanna fyrir íslenska ríkið sé ekki að fullu ljós). Hingað horfa því æ fleiri Evrópubúar eftir ljósi í sortanum. Lykillin að þessu ljósgjafahlutverki Íslands liggur í stöðu þess utan ESB.