Blair og heimsvaldastefna Vesturlanda

"Fyrir land eins og Egyptaland, með sinni miklu og fjölbreyttu menningu, sem inniheldur um átta milljónir kristinna manna og ungt fólk sem þarf að vera tengt umheiminum, þá er engin framtíð fyrir slíkt ríki sem íslamskt ríki sem hyggst vera hluti af svæðisbundnu kalífaveldi.

Hvað eiga Vesturlönd þá að gera? Egyptaland er nýjasta áminningin um að ólga ríkir fyrir botni Miðjarðarhafs og að hún mun ekki láta okkur í friði, alveg sama hversu mjög við óskum þess. Það að taka ekki þátt í ferlinu er ekki valkostur, því að óbreytt ástand er ekki valkostur. Allar ákvarðanir um að gera ekki neitt eru í sjálfu sér ákvarðanir sem hafa veigamiklar afleiðingar."

Ofanritað er úr grein eftir Tony Blair sem birt er í Morgunblaðinu í dag. Þar rekur forsætisráðherrann fyrrverandi rök sín fyrir því að Vesturlandabúar eigi að segja Egyptum hvernig þeir hagi sínu lífi og fagnar herforingjastjórn þeirri sem nú hefur rænt völdum. 

Grein Blairs er kærkomin að því leyti að þar er handfast á einum stað margt af því versta og heimskulegasta í heimsvaldastefnu Vesturlanda. Bakvið grímulausa nýlendustefnu er barnaleg hugmyndafræði þess sem er fær um passa allan heiminn. Ríkjum Vesturlanda ber að stýra málum um heim allan því þau ein ríkja hafa uppgötvað hið rétta stjórnarform.

Í Egyptalandi var staðan þannig að frekar hófsamir íslamistar komust til valda í lýðræðislegum kosningum. Við sem horfum á getum efast um að það hafi verið heppileg niðurstaða kosninga og við getum líka efast um að íslamistar séu færir um að stjórna lýðræðisríki að vestrænni fyrirmynd.

En úr því að við erum byrjð á efasemdum þá getum við líka klórað okkur í hausnum yfir þeirri fullyrðingu að lýðurinn, almenningur, fari raunverulega með völd í vestrænum lýðræðisríkjum. Kannski eru völdin miklu meira í höndum bankamanna og hinna stóru í viðskiptalífinu í bland við misjafnlega rotinpúrrulegar stjórnmálaklíkur. Eða þá því að hin vestrænu hagvaxtarríki séu heppileg fyrir jarðarkringluna.

Vitaskuld ganga drengir eins og Blair erinda hins alþjóðlega auðmagns sem vill opna fyrir nýja leikvelli í löndum þriðja heimsins. Slík opnun er ekki gerð af sérstakri umhyggju fyrir mannréttindum, jafnrétti og kjörum þess fólks sem byggir hin víðu og vaxandi lönd. Og Blair karlinn er ekkert að spara það hvaða aðferðir þurfi og verði að nota í þessu samhengi:

Ef það skiptir máli, þá verður að grípa til aðgerða, alveg sama hversu erfiðar þær eru.

Langt breytingaskeið er hafið í Mið-Austurlöndum. Það verður erfitt, tímafrekt og dýrt. Margir á Vesturlöndum trúa því að það ætti að vera hlutverk einhvers annars að hjálpa til við að greiða úr flækjunum. En það er okkar starf. Þessi barátta skiptir alla máli.

Góðu fréttirnar eru þær að það eru fleiri milljónir af nútímalegu fólki með opinn huga í Mið-Austurlöndum. Það fólk þarf að vita að við séum með þeim í liði, að við erum bandamenn þeirra - og að við séum reiðubúin að færa þær fórnir sem þarf til þess að standa með þeim. 

Orðið dróni er ekki í þessum texta, ekki stafrétt. Það stendur ekki skýrum stöfum að það megi nota ómannaðar sprengjuflugvélar til þess að drepa vonda menn og vini þeirra en það er kirfilega ritað milli línanna.

Það versta við íhlutunarstefnu Vesturlanda, hvort sem er í Egyptalandi, Pakistan eða annarsstaðar í heimi spámannsins er að stefnan ýtir undir veldi öfgafullra íslamista. Auðvitað eru fleiri milljónir manna í þessum löndum með opinn og nútímalegan huga eins og forsætisráðherrann segir. Ekki þó endilega opinn á þann hátt að fólk þetta trúi á barnalegar lausnir breskra heimsvaldasinna.

En einmitt hin opna hugsun lýtur í lægra haldi þegar Vesturlönd taka að beita sínum miður snyrtilegu aðferðum til íhlutunar. Völdum er rænt með hjálp hersins og saklaust fólk er sallað niður í stríðsleik sem kenndur er við baráttuna gegn hryðjuverkum. 

„Mér er alveg sama þó að Bandaríkjamönnum líki einn daginn vel við menn eins og Ósama Bin Laden og ráði hann í sína þjónustu. Eða þó að þeim líki illa við hann næsta dag. Mér líkar við ekki við þessa menn, hvorki Obama né Osama sem var upphaflega ekkert annað en málaliði CIA. Hann var þeirra maður ekki okkar." (Mbl.12/2 2012, sbr. http://bjarnihardar.blog.is/blog/bjarnihardar/entry/1223922/)

Þetta sagði Rafiq Gundapur fyrrum samstarfsmaður Ali Bhutto í Pakistan þar sem bloggari hitti hann á heimavelli í borginni Rawalapindi.  Rafiq eins og milljónir annarra Pakistana fara hljótt með þá skoðun sína að þeir vilji meira frelsi og opnara stjórnkerfi af þeirri einföldu ástæðu að með því eru þeir taldir styðja kvala þjóðar sinnar, hina vestrænu hernaðarmaskínu.

Á meðan hún starfar í þessum löndum mun öfgaöflum íslamista, hernaðarhyggju og kúgunar vaxa ásmegin, öllum til bölvunar. /-b. 

Þrautpíndir skattgreiðendur evrusvæðis greiða kostnaðinn af björgun evrunnar

Suður-Evrópa er að bresta efnahagslega. Ekki er aðeins að evran eigi mesta sök á vandræðum margra ríkja á útjöðrum evrusvæðis. Björgunaraðgerðirnar kosta skattgreiðendur í öllum evruríkjunum stórfé og pólitísk samstaða um aðhaldsaðgerðir er að splundrast.

 

Í grein sem birtist í Daily Telegraph s.l. fimmtudag 11/7 eftir alþjóðlegan viðskiptaritstjóra blaðsins, Ambrose Evans-Pritchard, sem Evrópuvaktin þýddi og birti sama dag er athyglisverð úttekt á ýmsum hliðum evrukreppunnar. Þar er á það bent að viðbrögð evruríkjanna við skuldakreppunni hafa ekki skilað árangri. Endurreisn efnahags ríkja sem eiga í mestum vanda hafi ekki orðið að veruleika.

 

 „Skuldahlutfallið hækkar hratt. Pólitísk samstaða um aðhaldsaðgerðir er að splundrast í nær öllum evruríkjum. Og nú hefur Seðlabanki Bandaríkjanna sett allt á annan endann með yfirlýsingum um að draga úr kaupum á markaði.“

 

„Ritstjórinn segir að engir þeirra sem ráði ferðinni í Evrulandi séu tilbúnir til að viðurkenna að ekki sé hægt að halda við núverandi stefnu. Þeir voni að þeir geti leynt vandanum fram yfir kosningar í Þýzkalandi í haust eins og það skipti einhverju máli.

 

Skýrsla sem tekin hefur verið saman á vegum framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins og lekið hefur verið til fjölmiðla sýni að Grikkir séu ekki að ná þeim markmiðum, sem samið hafi verið um og að það muni miklu. Í skýrslunni sé því haldið fram, að Grikki skorti vilja og getu til að innheimta skatta. Raunveruleikinn sé hins vegar sá, að stjórnvöld í Aþenu nái ekki umsömdum markmiðum vegna þess að efnahagslífið sé í frjálsu falli og ástæðan fyrir því sé sú að of langt hafi verið gengið í aðhaldi. Grísk hugveita segir að samdráttur í efnahagslífi verði 5% á þessu ári. Í einkasamtölum við blaðamenn segja forráðamenn hugveitunnar að samdrátturinn verði nær 7%. Fréttir um aukinn stöðugleika í Grikklandi sé blekking.

 

Efnahagskrísan á Ítalíu sé vaxandi. Skuldastaðan sé komin í 129% miðað við verga landsframleiðslu. Það sé meira en ríki án eigin gjaldmiðils geti ráðið við. Samanlagður efnahagslegur samdráttur á Ítalíu frá árinu 2007 stefni í 10%. Þetta þýði að Ítalía sé í kreppu. Sá gjaldmiðill sem Ítalir notist við þyrfti að lækka um 20-30%.

 

Á Spáni sé komið upp stórfellt pólitískt hneyksli, sem Lýðflokkurinn geti ekki lengur lokað augunum fyrir. Flokkurinn geti ekki lengur fylkt þjóðinni að baki sér í aðhaldspólitík. Spænska dagblaðið El Mundo segir að andrúmsloftið á Spáni einkennist í vaxandi mæli af þvi að „bylting“ sé í aðsigi.

 

Portúgal er á fallanda fæti. Efnahagslægð sem nú nemi 3% dragi úr skatttekjum. Þess vegna nái stjórnvöld ekki settum markmiðum. Heildarskuldir Portúgala nemi 370% af vergri landsframleiðslu. Opinberar skuldir séu komnar í 123% af vergri landsframleiðslu. Fjölmiðlar í Portúgal haldi því fram að Evrópusambandið vinni nú í leynd að öðru björgunarláni fyrir Portúgal.

 

Þetta er pólitískt jarðsprengjubelti segir í grein Evans-Pritchard. Nýtt neyðarlán yrði að fara fyrir þýzka þingið. Ef það gerðist fyrir kosningar yrðu skilyrðin grimmdarleg.

Nú sé spurningin hvort forráðamenn evruríkjanna viðurkenni í fyrsta sinn að skattgreiðendur verði að taka á sig kostnað til að halda gjaldmiðilsbandalaginu saman. Hingað til hafi allt byggst á lánum.

Á sama tíma hafi ákvörðun Seðlabanka Bandaríkjanna um að draga úr kaupum á markaði haft þau áhrif að lántökukostnaður ríkja í Evrópu hafi hækkað um 70 punkta. Raunvextir fari stórhækkandi.“

Nýtt NATO-foringjaefni vekur ugg

NATO verður æ stærri og aðgerðasamari (herskárri) aðili á alþjóðavettvangi eftir að það hnattvæddist um aldamótin 2000. Val á mönnum í æðstu stöður segir nokkuð bæði um valdahlutföll og stefnu bandalagsins. Hinn danski Anders Fogh Rasmunnsen verður varla sakaður um að reka dönsk erindi í embættinu, fremur líkist hann endurvarpshátalara fyrir Bandaríkin.

Skipt verður  um aðalritara 2014. Samkvæmt nokkrum helstu fjölmiðlum er líklegasti kandídatinn núverandi hermálaráðherra (áður innanríkisráðherra) Þýskalands. Framboð hermálaráðherra voldugasta ESB-ríkisins segir nokkuð um það vægi sem NATO og hernaðarsamvinnan við Bandaríkin hefur hjá þýskum stjórnvöldum og ESB-elítunni.

Elías Davíðsson - sem fæddur er í Palestínu og bjó á Íslandi í 46 ár en fluttist til Þýskalands 2008 - hefur sem kunnugt er látið sig baráttuna gegn heimsvaldastefnu og stríðsrekstri miklu skipta. Eftir hann er nýútkomin í Bandaríkjunum bók byggð á rannsóknum hans um 11. september: "Hijacking America's Mind on 9/11" (Algora Publishers, New York, 2013): Nú í vikunni skrifaði Elías pólitískum kunningjum sínum á Íslandi svolítið bréf um framboð De Maiziéres, svohljóðandi:

"Skv. nýjasta hefti vikublaðsins Der Spiegel eru líkur á að núverandi hermálaráðherra Þýskalands, Thomas de Maizière, verði næsti aðalritari NATO, árið 2014.  Þetta er ógnvekjandi frétt.

De Maizière er eiginlega nasisti, ekki vegna kynþáttafordóma heldur vegna viðhorfa hans til stríðs sem eðlilegs hlutar af utanríkisstefnu Þýskalands.  Hann er t.d. ófeiminn að réttlæta þýskan hernað um allan heim til að tryggja viðskiptalega hagsmuni Þýskalands. Fyrir 10 árum hefði enginn stjórnmálamaður vogað sér að réttlæta hernaðaríhlutun á slíkum forsendum, enda skýlaust brot á þjóðaréttinum. Nú er tíðin önnur.  Hann vill einnig auka veg og virðingu ómannaðra flugvéla vegna þess að þær eru "nútíma" stríðsvopn, enda er unnt með þeim að drepa hvern sem er úr fjarlægð, þ.m.t. pólitíska andstæðinga (sem einhver ákveður bak við tjöldin að séu hættulegir).

Leigumorðingjarnir sem drepa með tölvumús - svokallaðir hermenn -  taka enga líkamlega né sálræna áhættu.  Að drepa mann sofandi í rúmi sínu, hvort sem er úr fjarlægð eða nálægð er morð. NATO, undir De Maizière, mun breytast úr árásarbandalgi í hreinræktaða morðvél.   Og ef hætta er á langvarandi friði þá verða hinir máttugu að sviðsetja árásir (11/9 New York eða 7/7 London), æsa þjóð gegn þjóð eða trúarhóp gegn trúarhóp (Írak, Sýrland, Balkanlöndin, Pakistan, Mali...)

Þýskaland er að verða ein af höfðustoðum vestrænnar heimsvaldastefnu. Þýskir stjórnmálamenn telja sig samherja skúrkaríkisins í vestri og taka þátt í njósnum á þýskum borgurum með sama hætti og samherjar þeirra í vestri.  Um það eru mörg dæmi hér.  Leyniþjónustur Þýskalands starfrækja einnig ýmsa hópa öfgamanna sem fremja glæpi og morð.  Nýnasistahópurinn NSU t.d. var lengi í nánum tengslum við leyniþjónustu Þýskalands og naut verndar yfirvalda.  Sama máli gegnir um svonefnda íslamista.  Tilvíst slíkra hópa er nauðsynleg til að réttlæta "baráttuna gegn öfgahópum og hryðjuverkasamtökum" en sú sýndarbarátta er aðeins átylla til að njósna um alvöru andstæðinga kerfisins.   Lýðræðið í Þýskalandi er nú á hröðu undanhaldi og landið er sumpart orðið að lögregluríki.  Enn eru ekki starfræktar fangabúðir fyrir pólítiska andstæðinga en þetta kemur. Geymið þetta bréf og lesið eftir 3-5 ár.

Þess vegna er brýnt að Ísland segi sig úr árásarbandalaginu NATO.  Einnig er brýnt að slíta allri samvinnu íslenskrar lögreglu við bandaríska FBI og álíka glæpasamtök. Samtök hernaðarandstæðinga ættu að sjá sóma sinn í að efla baráttuna fyrir úrsögn Íslands úr NATO, ekki síst vegna meintrar breytingar samtakanna úr svonefndu varnarbandalagi í árásarbandalag.  Þeir og þær sem predika mannúð og frið á sunnudögum ættu einnig að þekkja sinn vitjunartíma.

Með góðri kveðju, Elías Davíðsson"

Svo mörg voru þau orð. Frétt Spiegel um framboð de Maizière er hér:

http://www.spiegel.de/international/germany/german-defense-minister-favored-to-become-nato-chief-a-909957.html

Grein Spiegel um de Maizière og ómannaðar flugvélar er hér:

http://www.spiegel.de/international/germany/use-of-armed-drones-by-germany-in-new-wars-demands-new-thinking-a-882056.html

ÞH

Áskrift að mennskum atvinnu-afruglurum í Brussel veltir milljörðum

Skrifræði Evrópusambandsins er svo mikið að flestir þeir sem eiga hagsmuna að gæta gagnvart einhverjum stofnunum ESB þurfa að ráða sér fyrir ærið fé atvinnu-afruglara til að finna það efni sem varðar þá og kemur úr skjóðum skriffinna Brussel-borgar. Þessir afruglarar eru mennskir og vinna hjá sérstökum lobbíistafyrirtækjum sem taka þetta hlutverk að sér. Það efni sem þeir sía úr haug þeirra skjala sem skrifræðið sendir frá sér er sniðið að þörfum hvers geira fyrir sig og er þetta kallað ,,monitoring“. Þjónustan er ekki ókeypis, en flestir þeir sem þurfa á sérhæfðum upplýsingum að halda eru tilneyddir til að kaupa sér slíka þjónustu, þótt megnið af því efni sem unnið er úr sé aðgengilegt á netinu eða í versta falli í útgefnum skjölum, þá er magnið sem framleitt er á degi hverjum svo yfirþyrmandi að nauðsynlegt er að fara þessar leiðir. Miklir hagsmunir geta verið í húfi fyrir ýmsa aðila að hafa rétta mynd af stöðu þeirra málaflokks en fyrir óvana er nánast ógerlegt að finna réttu gögnin í öllu gagnaflóðinu. Þeir þurfa því að kaupa sér ,,augu og eyru“ atvinnulobbíista í Brussel og stundum einnig talsmann: ,,munn“ til að láta sjónarmið sín komast til skila.

Það eru ekki einungis útgefin skjöl sem skoða þarf, heldur mýgrút af uppköstum af tilskipunum eða öðrum ESB-gjörðum sem send eru til valinna lobbíista og mikilvægt getur verið að hafa aðgang að til að reyna að hafa áhrif á vinnslustigi meðan á ákvarðanatöku stendur.

Þennan veruleika ætti að hafa í huga þegar verið er að fegra þá mynd að Íslendingar muni með aðild að ESB geta komið að ,,öllum málum“ á undirbúningsstigi og í ákvörðunarferli.

Upplýsingaöflun er milljaðramarkaður með einhverja tugi þúsunda á launaskrá. Þessi duldi kostnaður við að fá sjálfsagðar, útgefnar og opinberar upplýsingar, er vísast vel falinn í bókhaldi ótal fyrirtækja og stofnana.

Þá hefur oftsinnis þurft að benda á ýmsa hagsmunaárekstra vegna hinnar fjölmennu stéttar lobbyista, sem sumir hverjir koma beint úr herbúðum ESB.

Frekari upplýsingar og umfjöllun má meðal annars finna hér og hér.

- ab

Enn ein þjóðin gefst upp á evrunni

Öllum aðildarríkjum ESB ber að taka upp evru sem gjaldmiðil. Allmörg þeirra hafa þó þráast við og reyna nú hvert af öðru að komast hjá því af ótta við hörmulegar afleiðingar sem komið hafa í ljós hjá fjölmörgum evruríkjum, einkum á jaðri evrusvæðisins.

AFP fréttastofan birti þá frétt s.l. mánudag að ekki væri nægur pólitískur stuðningur fyrir því í Póllandi að taka upp evruna sem gjaldmiðil landsins. Þetta hefur pólska dagblaðið Gazeta Wyborcza eftir Donald Tusk, forsætisráðherra landsins.

Fram kemur í fréttinni að fyrir vikið sé ekki raunhæft að Pólverjar taki upp evru sem gjaldmiðil sinn fyrir árið 2019. Breyta þyrfti stjórnarskrá Póllands til þess sem kallaði á stuðning 2/3 þingsins. „Við höfum ekki slíkan meirihluta og við munum ekki hafa hann á næsta kjörtímabili heldur.“ Danmörk og Bretland voru fyrstu ESB-ríkin sem harðneituðu um seinustu aldamót að taka upp evru en Svíar fylgdu brátt í kjölfarið eftir að upptöku evru var hafnað í þjóðaratkvæði.

Pólverjar gengu í Evrópusambandið árið 2004 og eru skuldbundnir samkvæmt aðildarsamningi sínum að taka evruna upp sem gjaldmiðil sinn strax og efnahagsleg skilyrði þess eru uppfyllt. Pólsk stjórnvöld hafa hins vegar dregið lappirnar í þeim efnum og hafa meðal annars sagt að þau vildu sjá hvaða áhrif efnahagserfiðleikarnir á evrusvæðinu hefðu á það.

Evrusvæðið samstendur af 18 ríkjum: Austurríki, Belgíu, Eistlandi, Finnlandi, Frakklandi, Grikklandi, Hollandi, Írlandi, Ítalíu, Kýpur, Lettland (nýlega samþykkt), Lúxemborg, Möltu, Portúgal, Slóvakíu, Slóveníu, Spáni og Þýskalandi. Aðildarríki ESB eru hinsvegar 27 talsins og verða 28 með inngöngu Króatíu. Auk Danmerkur, Bretlands og Svíþjóðar hafa Búlgaría, Litháen, Rúmenía, Tékkland og Ungverjaland ýmist komið sér undan því að taka upp evru eða þau hafa ekki uppfyllt skilyrðin sem væntanlegum evruríkjum eru sett og notað þá staðreynd sem afsökun fyrir því að taka ekki upp evru.

RÚV rétttrúnaður og evrópsk einokun

Fréttamenn hjá RÚV "útvarpi allra landsmanna" komast alltaf við þegar að þeir segja frá hinum miklu tilskipunum og regluverki ESB. Þetta regluverk virðist alveg gagnrýnislaust njóta takmarkalausrar velvildar og virðingar fréttastofu RÚV. 

Það sást best í liðinni viku þegar að Fréttastofur RÚV fjölluðu ítrekað í nokkra daga með upphöfnum hætti um barnabílstóla voðann frá henni Ameríku. www.ruv.is/sarpurinn/frettir/01072013-26

Engu var líkara en sjálfur Guð almáttugur hefði loksins fengið málið og útvarpsstöðin Omega segði frá. Engin gagrýnin hugsun, enginn rök, samanburður eða trúverðug dæmi um þennan voða, aðeins að hér væru komnar í gildi tilskipanir frá ESB samkvæmt óskeikulum stöðlum sem bönnuðu alla þessa stórhættulegu barnabílstóla frá Ameríku. 

Að athuguðu máli er í raun ekkert sem bendir til þess að Bandaríkjamenn kæmust upp með að framleiða stórhættulega barnabílstóla fyrir sinn stóra heimamarkað og flytja svo líka út í stórum stíl til annarra þjóða, eins og þeir hafa gert lengi. Engar fréttir um alvöru skaðsemi þessara bandarísku stóla. 

Ef um gallaða eða hættulega stóla væri að ræða er alveg víst að slík mál færu nánast strax fyrir bandaríska dómstóla og framleiðendur og söluaðilar vörunnar yrðu bókstaflega teknir í nefið. Bandarískt réttarkerfi er þekkt fyrir að vera það lang harðasta í heimi þegar kemur að gallaðri vöru eða hættulegum hlutum. Þegar USA var stór markaður okkar fiskafurða urðu íslenskir fiskframleiðendur að búa sig undir að mæta milljarða dollara fjárkröfum og ákærum um morð og misþyrmingar frá Bandarískum lögfræðistofum ef fiskstykki frá þeim innihélt svo lítið sem eitt fiskbein sem rataði öfugt ofan í kok einhvers bandarísks neytenda.

En það er alveg ljóst að aðeins eitt vakir fyrir fyrir ESB bjúrókratinu með þessum tæknihindrunum og það er að stöðva samkeppni frá USA með því að banna innflutning Bandarískra bílstóla á evrópskan markað. Þessi tilskipunar della veitir evrópskum framleiðendum einokunaraðstöðu á þessum markaði sem bitnar nú á okkur og öðrum neytendum í Evrópu með talsvert hærra verði og minna úrvali af barnabílstólum en annars þyrfti að vera. 

En ESB sinnaðir fréttamenn RÚV sjá málið eins og venjulega aðeins út frá þröngu sjónarhorni  ESB ráðstjórnarinnar í Brussel. RÚV og ESB rétttrúnaðurinn þar líkist í þessu æ meira hinu Austur Þýska Ríkisútvarpi DDR sem ævinlega flutti gagrýnislausar og upphafnar fréttir af  óskeikulum tilskipunum ráðstjórnarinnar þar.     

Minnast má þess frá sjönda áratug síðustu aldar þegar Austur Þýska Ráðstjórnin bannaði Kóka Kóla drykkinn, þá sagði DDR útvarpið að sjálfssögðu frá þessum stór skaða sem Austur þjóðverjum hefði nú verið forðað frá eftir að rannsóknarstofur Ráðstjórnarinnar þar höfðu fundið andlega skaðleg snefilefni í þessari voðalegu drykkjarvöru frá hinni ógurlegu Ameríku. 

Eftir sára reynslu og vonbrigði síðustu aldar ber alvöru vinstra vinstra fólki sem vill láta taka sig alvarlega að vera gagnrýnið og sífellt á verði gagnvart öllum svona heilaþvætti fjölmiðla, rétttrúnaði, miðstýringaráráttu og kæfandi ráðstjórn.      /GI

Fjórar ástæður gegn ESB aðild

Baráttan gegn heimsvaldastefnu ESB er ekki stundarfyrirbrigði sem hverfur við það eitt að umsókn Íslands er sett í salt. Í Noregi þar sem engin umsókn er í gangi heldur hugmyndafræðileg barátta gegn ásókn ESB áfram og sannar að mál þetta er aldrei afgreitt út af borðinu.

Ekki meðan ESB er til og hefur tilhneigingar til að slæma hrammi sínum í átt til þeirra ríkja álfunnar sem enn voga sér að halda í fullveldið. Heming Olaussen formaður Nei til EU samtakanna í Noregi rétti nýlega að bloggara þessarar síðu handhægan bækling þar sem taldar eru upp fjórar ástæður fyrir því að innganga í ESB sé óskynsamleg. Hér á eftir fer ágrip þessa rits:

1. Lýðræðishallinn, en hann var ein helsta ástæða þess að Norðmenn greiddu atkvæði gegn ESB 1994. Síðan þá hefur enn sigið á ógæfuhliðina í þeim efnum. Borgarar ESB vita lítið hvað gerist innan luktra dyra í Brussel og kosningaþátttaka er komin niður í 43,2%.

2. Innan Alþjóðaviðskiptastofnunarinnar hefur ESB beitt sér fyrir aðgerðum sem eru fjandsamlegar fátækjum ríkjum, bæði með því að liðka þar fyrir fjárfestingum alþjóðlegra auðhringa og þrýsta á um algert viðskiptafrelsi. Vegna þessa eru þróunarlöndin svipt möguleikanum á að byggja upp eigið atvinnulíf og velferðarkerfi á sínum forsendum. ESB hefur líka dregið mjög úr þróunarhjálp til Afríku en beint allri þróunaraðstoð til ríkja innan Evrópu. Á móti hafa Miðjarðarhafs- og Balkanlöndin orðið að opna á frjálshyggju og einkavæðingu. 

3. Umhverfisstefna ESB er ein og sér nægileg ástæða til að fylgja sambandinu ekki að málum. Stefna þess er aukin miðstýring og miðsækni efnahagslífsins sem hefur í för með sér rányrkju, mengun og óþarfa tilflutninga á vörum. Sú stórfyrirtækjastefna og frjálshyggja sem ESB stendur fyrir er fjandsamleg umhverfinu eins og glöggt kom fram á loftslagsráðstefnunni í Kaupmannahöfn 2009.

4. ESB löndin hafa ekki sjálfstæða utanríkisstefnu heldur koma þar fram sem einn aðili. Utan ESB studdi Svíþjóð oft með þróunarlöndum en hefur eiginlega ekki borið það við síðan landið gekk í ESB./-b.