Af hverju í ósköpunum ekki að staldra við - það gátu Svisslendingar?

Þakka ber það framtak að halda opinn fund í utanríkis- og atvinnuveganefnd með utanríkisráðherra. Sá fundur var í gær kl. 15 og var sendur út í beinni útsendingu á netinu (reyndar á vinnutíma). Upptöku af þessum fundi er þó einnig að finna á vef alþingis, hér - og því hægt að hlusta á hann við hentugleika með því að smella á viðeigandi tengil á síðunni.

Áleitinna spurninga var spurt, og auðvitað nokkurra pantaðra gæluspurninga. Vert er að nema staðar við tvennt til að byrja með:

1.       Evrópusambandið er að ganga í gegnum gríðarlegar breytingar um þessar mundir. Það dugar ekki sem svar, þótt utanríkisráðherra hafi notað það, að Þór Saari hafi sagt í ræðu á þingi fyrir einhverjum árum að ESB væri síbreytilegt. Öllum er ljóst að þessar breytingar einar og sér eru næg ástæða til að flana ekki að neinu, ekki heldur í samningaviðræðum. Bæði Sigmundur Davíð og Guðfríður Lilja spurðu áleitinna spurninga varðandi framhald viðræðnanna og bentu á þörfina fyrir að staldra við og hætta viðræðum, eða að minnsta kosti að gefa fólki kost á að kjósa um hvort halda ætti áfram.

2.       Vegna endurskoðunar á fiskveiðistefnu ESB, sem utanríkisráðherra viðurkennir að sé afleit, er allt í óvissu um þetta mikla hagsmunamál þjóðarinnar. Það dugar skammt að utanríkisráðherra hafi á tilfinningunni að þetta sé allt að þróast í rétta átt.

Flest rök hníga að því að staldra nú við og halda áfram uppbyggingu Íslands eftir hrunið og hætta aðildarviðræðum við ESB, helst að draga aðildarumsókina til baka en jafnvel það að setja umsóknina upp í hillu væri skárra en núverandi ástand. Þetta gerðu Svisslendingar fljótlega við sína aðildarumsókn frá árinu 1992. Þar er hún enn og ekki hefur verið mikill áhugi á því að dusta rykið af henni, meðal annars var því hafnað með miklum meirihluta í mars 2001 að endurvekja hana. Raunar stendur einnig styrr um hvort slík umsókn liggi fyrir eða ekki, þar sem Evrópubandalagið 1992 er allt annað samband en Evrópusambandið nú.

Kostir þess að draga íslensku umsóknina til baka nú eru fjöldamargir:

1.       Ástandið í Evrópusambandinu er mjög óljóst.

2.       Mikil andstaða er við aðild að ESB á Íslandi og því má líkja framhaldi viðræðna við bjölluatið sem Jón Bjarnason nefndi viðræðurnar á sínum tíma.

3.       Mikið fé mun sparast, fé sem betur yrði varið í brýnni verkefni.

4.       Mikill mannafli mun sparast, í krepputíð á ekki að taka fullt af ágætisfólki úr umferð til að dúlla sér við gæluverkefni fárra stjórnmálamanna.

Athugasemdir

[Jón Frímann Jónsson, 24.11.2011 kl. 11:32]

Íslendingar eru búnir að "staldra við" síðan árið 1958 að minnsta kosti.

Eftir taldar rangfærslur eru ennfremur settar fram af Vinstri Vaktinni Gegn ESB. Þeim ætla ég að svara núna.

1: Ástandið í Evrópusambandinu er ekki neitt óljóst. Það sem er óljóst er laun skuldavandans. Það á reyndar við um fleiri ríki, óháð því hvort að viðkomandi ríki sé aðili að ESB eða ekki.

2: Það er ekki eins mikil andstaða við ESB aðild á Íslandi og andstæðingar ESB vilja halda á lofti. Jón Bjarnarson er maður fortíðarhyggju, einokunar og hærra vöruverðs á Íslandi. Ennfremur sem að hann er óhæfur til þess að gegna því ráðherraembætti sem hann situr núna í. Þetta bjölluat talsmáti andstæðinga ESB tilheyrir eingöngu þeim sjálfum. Allir aðrir horfa á þessa umsókn að fullri alvöru.

3: Mikið af fjármunum mun tapast við að Ísland standi fyrir utan Evrópusambanidð og evruna. Bæði í fjárfestingum, vöxtum, vöruverði og útflutningi svo eitthvað sé nefnt. Það er alltaf kostnaður við aðildarviðræður. Sá kostnaður er hinsvegar afskaplega lítill til lengri tíma litið miðað við það sem Ísland mundi fá úr aðild að Evrópusambandinu.

4: Allt tal um mannafla og sparnað er tóm della, og hefur alltaf verið það. Eina gæluverkefnið hérna er andstaðan við Evrópusambands aðild Íslands. Enda er þessi andstaða helst til rekin af eldra fólki sem er hætt að vinna (og síðan góðum slatta af fólki sem hefur ekki neitt vit á alþjóðlegum stjórnmálum og alþjóðlegri samvinnu), þá með fullþingi sérhagsmunahópa sem vilja halda Íslandi fyrir utan Evrópusambandið svo að þeir geti blóðmjólkað Íslenskan almenning aðeins meira. Enda vilja þeir helst mjólka grjótið ef þeir mögulega komast upp með það.

Vinstri Vaktin gegn ESB er gott dæmi um fólk sem er hætt að vinna. Enda eru langflestir höfundar færslna hérna inni fólk sem er hætt að vinna, og dundar sér núna við það að upplifa gamla tíma með því að leggjast gegn helsta hagsmunamáli almennings á Íslandi.

[Valdimar Samúelsson, 24.11.2011 kl. 13:20]

Ég nenni ekki að lesa þessa rumsu hans Jóns Frímans. H´r er engin á móti ESB. Við erum sjálfstæð þjóð sem hefir alla burði á að lifa áfram á og í þessu landi. Þeir sem vilja hasla sér völl annarstaðar er velkomið að gera það og þeim er líka velkomið að koma til baka með kannski mikla reynslu sem þau sjálf geta nýtt sér sjálfum til hags án þess að draga þjóð inn í sín mál.

Ég vil að þessi umsókna verði sett í ruslakörfuna eftir að það er búið að dæma eigendur hennar fyrir LANDRÁÐ.  

[Valdimar Samúelsson, 24.11.2011 kl. 13:25]

Ísland á að vera okkar heimaland sem við getum alltaf komið til eftir löng ferðalög eða tímabundna búsetu í öðru landi. Þeir sem vilja gefa frá sér Íslenska borgararéttinn geta gert það líka en þeir telja það sér til hags. 

[Kolbrún Hilmars, 24.11.2011 kl. 15:16]

Ótrúleg er athugasemd Jóns Frímanns um að Vinstri vaktin sé "gott dæmi um fólk sem er hætt að vinna". Flestir bloggarar vita nefnilega að Jón Frímann er líka hættur að vinna.

Það er svo athyglisvert að EFTA ríkin eru hvað gagnrýnust á ESB aðild. Noregur, Sviss og Liechtenstein hafa kosið að standa utan og nú er týndi sauðurinn, UK, að hóta því að endurheimta sína fyrri sjálfsákvörðunarstöðu.

Það er sama hvað ESB-sinnar tuða; okkur farnast best með því að standa við eigin sannfæringu og fylgja fordæmi okkar fyrrverandi EFTA samherja í aðildarmálinu. Enda eiga þeir áreiðanlega hæfari og skynsamari fulltrúa í utanríkismálum en við - a.m.k. sem stendur.

[Ásmundur Harðarson (IP-tala skráð) 24.11.2011 kl. 15:48]

Valdimar, mér sýnist þú vera eitt verst leikna fórnarlamb blekkingaráróðursins gegn ESB sem hefur orðið á vegi mínum.

Heldurðu að td Þjóðverjar eða Danir sem eru að koma heim úr sumarleyfi á Spáni finnist þeir ekki vera að koma heim frá útlöndum? Trúðu mér, það hefur nákvæmlega ekkert breyst í þessum efnum.

En varðandi sjálfstæðið þá hlýtur þú að vera hlynntur úrsögn úr EES, er það ekki? Í EES lútum við tilskipunum annarra þjóða án þess að geta haft nein áhrif á þær.

Með ESB-aðild tökum við hins vegar fullan þátt í slíkum ákvörðunum til jafns við aðrar þjóðir. Þannig tökum við stórt skref til "sjálfstæðis" með aðild að ESB.

Mér sýnist þú vera á þeim aldri að muna vel það ástand sem fylgdi því að vera "sjálfstæð" þjóð með gjaleyrishöft. Kannski léstu þér það vel líka og munt gera það áfram. En það mun unga fólkið ekki gera.

Annars er samstarf við aðrar þjóðir auðvitað ekkert afsal sjálfstæðis. Á sama hátt og þú getur tekið þátt í samstarfi við annað fólk vegna þess að þú sérð að þú hefur ávinning af því geta þjóðir starfað saman. Að tala um missi sjálfstæðis í þessu sambandi er Bjartur í Sumarhúsum heilkenni.

Það eru fjötrar, oftast vegna minnimáttarkenndar, að geta ekki nýtt sér auljósan ávinning af samstarfi við aðrar þjóðir.

[Valdimar Samúelsson, 24.11.2011 kl. 16:13]

Ásmundur. Ég hef eitt að leiðarljósi en það er sjálfstæði sem þjóð. Ég hef aldrei spekúlerað í því hvað ég get fengið úr sjóðum annarra landa eins og ESB sinnar eru eilíft að spá í. Ég sé heldur ekki og skil síður hvað ESB sinnar sjá slæmt við Ísland.   Kannski er einhvað að mér en þá er líka einhvað að yfir 70 % af þjóðinni sem vill halda sig utan ESB.

[Ásmundur Harðarson (IP-tala skráð) 24.11.2011 kl. 16:13]

Fyrisögnin á þessum pistli er kostuleg blekking.

Hún lætur að því liggja að Svisslendingar hafi farið eins að og hér er lagt til. Sannleikurinn er hins vegar sá að það eru engin fordæmi fyrir því að aðildarviðræðum sé hætt í miðjum klíðum án sérstaks tilefnis.

Sviss hafnaði þátttöku í EES í þjóðaratkvæðagreiðslu. Ef hún hefði verið samþykkt hefðu umræður við ESB haldið áfram og stefnt að ESB-aðild. Það var hins vegar ljóst að úr því að EES-þátttöku var hafnað þjónaði slíkt engum tilgangi. 

Við höfum enga þjóðaratkvæðagreiðslu að styðjast við eins og Svisslendingar. Auk þess erum við nú þegar í EES. En ég er ekki hissa þó að menn seilist langt til að finna eitthvað sambærilegt og þessar hugmyndir um að slíta viðræðum, eins galnar og þær eru. 

Það er betra til afspurnar að vera ekki einn um hálfvitaháttinn.

[Ásmundur Harðarson (IP-tala skráð) 24.11.2011 kl. 16:47]

Valdimar, það getur enginn sagt neitt um hve mikið fylgi er við ESB-aðild fyrr en samningar liggja fyrir.

Miklar blekkingar eru í gangi, sérstaklega varðandi sjávarúrvegsmál, td þær að íslensk landhelgi fyllist af spænskum og portúgölskum togurum við inngöngu í ESB.

Þetta er útilokað vegna þress að skv reglum ESB ræður veiðreynsla aflaheimildum. Aðeins íslensk fyrirtæki hafa haft þar aflaheimildir í 36 ár.

Mogunblaðið lét á sínum tíma gera skoðanakönnun um fylgi við ESB-aðild. Mig minnir að 70% hafi verið á móti.

Það spurðist síðan út og var birt í fjölmiðlum að í könnuninni hafi verið aukaspurning um fylgi við aðild ef viðunandi samningur fengist í sjávarútvegsmálum. Niðurstaðan var að 70% voru þá fylgjandi aðild.

Telurðu Ísland vera sjálfstætt í dag þrátt fyrir EES-aðild og þátttöku í NATO ofl? Ef þú telur að við missum sjálfstæði okkar með aðild að ESB þá höfum við misst það nú þegar. Viltu endurheimta sjálfstæðið með því að ganga úr EES og NATO?

[Kolbrún Hilmars, 24.11.2011 kl. 16:48]

Ásmundur, eða hvað sem þú nú heitir í raunheimi.

Það er óþarfi að nudda okkur upp úr því að við fengum hvorki þjóðaratkvæðagreiðslu um EES á sínum tíma né ESB aðildarumsókn 2009. Okkur svíður það, og erum að gera okkar besta til þess að bæta okkur upp það óréttlæti.

[Vinstrivaktin gegn ESB, 24.11.2011 kl. 17:18]

Vinstrivaktin eltir ekki ólar við það sem dæmir sig sjálft en svo virðist sem það hafi farið framhjá alla vega einum lesanda að Sviss kaus um það að taka upp viðræður á nýjan leik árið 2001 og það var kolfellt. Það var vitað fyrirfram. Hins vegar var kosið um það þar sem tilskilinn hluti kjósenda bað um það. Það var fleira en EES-höfnunin sem olli því að Sviss setti sína umsókn á hilluna, það vita þeir sem lesa söguna.

[Ásmundur Harðarson (IP-tala skráð) 24.11.2011 kl. 18:58]

Kolbrún, engri af núverandi ESB-þjóðum datt á sínum tíma í hug að hafa þjóðaratkvæðagreiðslu um hvort hefja ætti aðildarviðræður við ESB. Svo langsótt þótti þeim hugmyndin.

Þjóðaratkvæðagreiðslan í Sviss, sem ég nefndi, var um þátttöku Sviss í EES. Henni var hafnað.

[Valdimar Samúelsson, 24.11.2011 kl. 20:49]

Ásmundur. Hvað ert þú að tala um samninga. Ég er ekkert að semja við neina hjá ESB og við sem erum andvígir ESB byrjuðum ekkert að leita til þeirra með neina samninga. Það er einlæg krafa okkar að fá allaveganna að kjósa um svona mál áður en gengið er til samninga en áður en það er gert á verður að bæði að breyta stjórnarskránni og Hegningalögunum varðandi Landráðabálkan númer X grein 87/88/89. Á meðan þau lög eru þá er þetta allt ólöglegt.

[Ásmundur Harðarson (IP-tala skráð) 24.11.2011 kl. 21:07]

Það breytir engu þó að fleiri ástæður en höfnun EES-samningsins hafi valdið því að hætt var við ESB-aðildarviðræður í Sviss.

Svisslendingar höfðu ótvítætt gildar ástæður til að hætta viðræðunum. Íslendingar hafa það hins vegar ekki. Hér virðist ástæðan fyrst og fremst vera að koma í veg fyrir að aðildin verði samþykkt.

Það er því langsótt að réttlæta það að slíta viðræðunum með tilvísun í að Svisslendingar hættu sínum viðræðum eftir að EES var hafnað í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Það er svo allt annað mál að Svisslendingar höfðu þjóðaratkvæðagreiðslu um hvort ætti að sækja aftur um ESB-aðild 2001. Ekkert í athugasemdum mínum bendir til að það hafi farið framhjá mér.

[Ásmundur Harðarson (IP-tala skráð) 24.11.2011 kl. 21:24]

Valdimar, veistu ekki að það eru í gangi samningaviðræður milli Íslands og ESB um ESB-aðild Íslands? Veistu ekki að þegar þeim er lokið verða samningarnir kynntir þjóðinni sem síðan samþykkir þá eða hafnar í þjóðaratkvæðagreiðslu?

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 25.11.2011 kl. 01:00]

Hverra hagsmuna er Jón Frímann að gæta, þegar hann hvetur til áframhaldandi samningaviðræðna, sem reyndar breyttust í aðlögun í miðjum klíðum, eftir að búið var að hóta þingmönnum og þvinga fram Rússneskar kosningar á hinu "lýðræðislega" alþingi Íslendinga, í júlí 2009.

Þjóðaratkvæða-greiðsla verður svo ekki bindandi, heldur leiðbeinandi, og æðstustrumpar stjórnsýslunnar ætla nú líklega ekki að hvika frá Rússnesku svikarúllettu-aðferðinni, frekar en fyrri daginn.

Það liti nú ekki vel út í mínum augum, ef ég væri Dani, Hollendingur, Breti, Svíi eða einhverrar annarrar ESB-þjóðar, að heyra eilífðar-söng sumra ESB-"hugsjónarmanna" reka þennan endalausa áróður um hvað hægt sé að græða mikið á ESB-aðild.

Semsagt, sumir Íslendingar eru enn við sama heygarðshornið að vilja fá allt fyrir ekki neitt, frá aðildarsjóði bláfátækra þjóða sem greiða offjár í ESB-hítina. Hvers konar híenu-aumingja-hugsanaháttur er þetta eiginlega? Og hvers vegna þykir sumum Íslendingum alveg eðlilegt að haga sér svona siðferðislega rangt gagnvart fátækum þjóðum í ESB? Vita þessir "aðildar-græðgi"-Íslendingar ekki að svona hugsunarháttur er óeðlilegur og siðlaus, og að Ísland er náttúru-auðlinda-auðugasta land Evrópu miðað við fólksfjölda?

Það mætti halda að sumir Íslendingar væru að vinna fyrir ESB-elítuna í Brussel, með vel launaðar áróðursgreinar og pistla sína, um ágæti þess fyrir alþýðu Íslands að tilheyra þessu "himnaríki á jörðu", sem ESB-höfuðstöðvarnar eiga að teljast. Það er óskiljanlegt að ESB-sinnaðir Íslendingar skuli ekki skilja og vita betur um staðreyndir síns heimalands, og spillingar-elítuna í Brussel, en raun ber vitni.

Eins og t.d. Jón Frímann og fl.

Ég tek undir orð Vinstri vaktarinnar, Valdimars og Kolbrúnar.

Og við eigum rétt á þjóðaratkvæðagreiðslu um aðildarviðræðurnar núna, en ekki þegar búið er að aðlaga hér allt að Brussel-bákninu stefnulausa og stórbrenglaða. Hver eru réttlát rök aðildarsinna fyrir að almenningur fái ekki að kjósa um það sem er nú þegar allri alþýðu þessa lands vel ljóst?

Eru aðildarsinnar að gefa það í skyn að heiðarlega stritandi og skattpínd alþýða Íslands sé svo vitlaus að hún viti ekki hvað henni finnst, um augljósar staðreyndir? Tala aðildarsinnar ekki um að þeir vilji komast í "siðaðra" manna ESB-Brussel-liðið?

Er svona hroki viðurkenndur í "siðaða" ESB-veldinu í Brussel? Ef svo er þá finn ég til með alþýðu ESB-ríkjanna.

M.b.kv.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 25.11.2011 kl. 10:37]

Tek hér undir Vinstri vaktina, Valdimar, Kolbrúnu og Önnu Sigríði.  Það er hreinlega réttlætismál að fá að kjósa um hvort við viljum halda þessum innlimunarviðræðum áfram.  Svo er annað, hvað vill Jón Frímann upp á dekk, ég veit ekki betur en hann sé á förum til Danmerkju til fullrar dvalar, svo þess vegna ætti hann sem minnst að tjá sig um þessi mál. 

[Ásmundur Harðarson (IP-tala skráð) 25.11.2011 kl. 10:57]

Anna, þetta tal um aðildarviðræður/aðlögunarviðræður er útjöskuð lumma sérhönnuð fyrir Jón Bjarnason til að afsaka framferði hans í ríkisstjórninni.

Menn geta kallað þetta aðlögunarviðræður ef þeir vilja. En það breytir ekki því að þetta eru aðildarviðræður eins og þær fara fram hjá ESB.

Heldurðu kannski að ekki sé stefnt að því að viðræðunum ljúki með ESB-aðild Íslands? Ef Jón Bjarnason hefur ekki kynnt sér hvernig aðildarviðræður í ESB fara fram er einungis við hann sjálfan að sakast.

Að sjálfsögðu vilja Íslendingar hagnast á ESB-aðild og munu gera það. Það breytir þó ekki því að við munum að öllum líkindum greiða meira en við fáum. ESB-samstarfið er þess eðlis að báðir aðilar hagnast.

Í þessu tilviki eru það þó aðallega Íslendingar. Aðild Íslands skiptir ESB litlu máli vegna þress hve fámenn við erum. Við höldum fullum yfirráðum yfir orkuauðlindunum eins og Eva Joly og framámenn í ESB hafa bent á.

Hvers vegna þurfum við þjóðaratkvæðagreiðslu um aðildarviðræður? Ekkert fordæmi er um slíkt í ESB-löndunum. Erum við svona spes? Þegar Alþingi samþykkti aðildarviðræður var greinilega mikill meirihluti fyrir þeim hjá kjósendum.

Það er enginn að gefa í skyn að alþýðan sé svona vitlaus enda mun hún skera úr um aðildina að loknum viðræðum. það er ekki klókt að sóa tíma og fé til einskis.

Enrópa er sá staður í heiminum þar sem velferð og jöfnuður er mestur. Þetta má glöggt sjá í nýlegri skýrslu OECD sem mældi velferð og jöfnuð. Sjö efstu löndin voru í Evrópu og einnig 18 af 20 efstu. Velferð og lítil spilling fara saman.

Anna, láttu ekki sérhagsmunaöflin blekkja þig. ESB-aðild er auðveld leið fyrir þjóðina til að endurheimta auðlindir sínar úr klóm hrægammanna.

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 25.11.2011 kl. 11:34]

Afhverju heitir þetta ,,vinstrivakt"? Ætti að heita þjóðrembingsvakt.