Eru úrræðin til bjargar evrunni einskonar Ponzi svikamylla?

Æ fleiri líkja björgunarsjóðum evrunnar við Ponzi-svik, þar sem beitt er blekkingum til að ná inn fé sem nýtt er til að borga þeim sem áður höfðu fjárfest í kerfinu. Hringekjan heldur síðan stöðugt áfram en skattgreiðendur borga brúsann.

 „EFSF (neyðarsjóður ESB) rennur út á miðju ári 2013 og við á að taka ESM-European Stability Mechanism. En svo virðist sem það kerfi muni eiga við sömu vandamál að stríða og EFSF. Fjármálaleg staða þess byggist á sömu ríkjum og það kerfi á að bjarga. Í öðrum ríkjum er þetta ekki kallað stöðugleiki - heldur Ponzi-kerfi," ritaði Bethany Mclean í grein sem Reuters-fréttastofan birti nú fyrir helgi.

Evrópuvaktin sagði frá þessari grein og hafði áður rakið ummæli Timo Soini, formanns Sannra Finna, stjórnmálaflokksins sem vann stórsigur í þingkosningunum í Finnlandi í vor, og beitti sér af hörku gegn neyðarlánum til bjargar evrunni. Í grein í The Wall Street Journal sagði hann, „að af opinberri hálfu sé því haldið fram að Grikkir, Írar og Portúgalir eigi við greiðsluvanda að stríða, þess vegna þurfi þeir tímabundið á auknu fjármagni að halda, allt komist í rétt horf fái þeir það. Þessi opinbera útgáfa sé hins vegar lygi sem hafi almenning í Evrópu að fíflum."

Í grein þessari skrifaði Soini jafnframt „að sá sem hagnist á þeirri leið sem farin hafi verið til að halda fjármálakerfi evru-svæðisins gangandi sé ekki litli maðurinn. Haft sé af honum fé og logið að honum til að halda lífi í gjaldþrota kerfi. Hann fái lægri laun og verði að greiða hærri skatta til að leggja fram peningana til að halda lífi í Ponzi-kerfinu. Stjórnmálamenn og bankamenn hafi svarist í banvænt fóstbræðralag: Stjórnmálamennirnir taki sífellt meira fé að láni til að greiða bönkunum sem gjaldi greiðann með því að lána sífellt meira fé til ríkisstjórnanna til að kerfið hrynji ekki.

Í sönnu markaðshagkerfi beri menn tjón af því að taka rangar ákvarðanir. Ekki í þessu tilviki. Frammi fyrir staðreyndum um hrun ofurskuldsettra evru-ríkja hafi leynisamningur verið gerður. Í stað þess að viðurkenna tap vegna rangra fjárfestinga hefi verið ákveðið að láta skattgreiðendur borga brúsann. Leiðirnar sem til þess hafi verið valdar geri Enron að barnaleik. Sumir stjórnmálamenn hafi áttað sig á þessu, aðrir hafi orðið skelfingu lostnir.

Peningarnir hafi ekki runnið til þess að styrkja efnahag þeirra ríkja sem hlut eiga að máli, þeir hafi runnið í gegnum Seðlabanka Evrópu og þaðan í hirslur stórra banka og fjárfestingasjóða. Þá stæðist ekki hin opinbera röksemd að skuldsettu þjóðirnar hafi beðið um þessa „hjálp". Fyrir þær hefði verið eðlilegast að viðurkenna greiðsluþrot og láta einkalánveitendur, hvar sem þeir væru, sitja upp með tap sitt. Nú hafi Brian Lenihan, fyrrverandi fjármálaráðherra Írlands, upplýst að Írar hafi verið neyddir til að taka neyðarlánið. Hið sama hafi komið fyrir José Sócrates, forsætisráðherra Portúgals, þótt hann sé ekki jafnfús til að viðurkenna það.

Soini segir að hið versta fyrir stjórnmálamennina og bankamennina sé að leynimakk þeirra hafi ekki heppnast. Grikkland, Írland og Portúgal séu á hausnum þrátt fyrir það. Þjóðunum muni aldrei takast að styrkja efnahag sinn nægilega mikið til að endurgreiða skuldirnar sem Brussel-valdið hafi lagt á þær undir því yfirskyni að verið væri að bjarga þeim.

Soini leggur til að gjaldþrota bönkum og fjármálastofnunum verði lokað. Endurreisa verði lögmál markaðarins um að menn hafi frelsi til að láta sér mistakast. Sé skattfé notað til að endurfjármagna banka eigi skattgreiðendur að eignast hlut í bönkunum og reka eigi stjórnir bankanna, en fyrst verði þó að láta skuldabréfaeigendur bera sinn hluta tapsins.

Hið sama eigi við um ríkisskuldir. Þar verði menn einnig að horfast í augu við staðreyndir og hafa „frelsi til að mistakast". Afskriftir séu óhjákvæmileg forsenda raunverulegrar endurreisnar. Gjaldþrota ríkjum kunni að verða refsað á mörkuðum en þar sé einnig fyrirgefið á skömmum tíma. Með núverandi aðgerðum sé verið að grafa undan efnahag ríkja Evrópu með hækkun skatta og tilfærslu eigna frá venjulegum fjölskyldum til fjárvana ríkja og banka."

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 22.11.2011 kl. 11:25]

Þetta er ljót saga en ég trúi henna.  Hér þarf hreinsun og hana sem fyrst, helst dauðhreinsun.  En var þetta ekki nákvæmlega svona hjá okkar ríkisstjórn, hún ákvað að láta almenning blæða fyrir bankana og útrásarvíkingana eins og verkin sýna.

[Vinstrivaktin gegn ESB, 22.11.2011 kl. 13:33]

Ásthildur! Nei! Við Íslendingar fórum þveröfugt að. Við létum alla bankana fara á hausinn og reyndum ekki að bjarga þeim með nýjum lánum. Ríkisstjórn Geirs Haarde byrjaði að vísu á því í samvinnu við Seðlabankann að reyna að bjarga Glitni en hætti svo við. Hins vegar komumst við ekki undan því að endurreisa bankakerfið með nýju fjármagni og auka eigin fé Seðlabankans. Það fé er að sjálfsögðu fengið frá skattgreiðendum, eins og þú nefnir. En undan því varð ekki vikist. Með gjaldþroti bankanna hreinsaðist upp mikið magn erlendra skulda sem nam margfalt hærri fjárhæð en þeirri sem ríkið neyddist til að leggja í nýju bankana. Íslendingar fóru því allt aðra og gæfulegri leið - og gátu það vegna þess að þeir eru ekki í ESB. Annars hefðum við lent í sömu stöðu og Grikkir, Írar og Portúgalar. - RA

[Helga Kristjánsdóttir, 22.11.2011 kl. 14:22]

  Þessa greun er ég að reyna að senda á Facebokk,vonandi má það? Þar er ég sjaldan, en kíki til að sjá hvað börnin eru að gera. Oftar en ekki verð ég að endurnýja allt klabbið;kennitölu og lykilorð.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 22.11.2011 kl. 14:22]

Já ég geri mér grein fyrir því að við gerðum rétt með að láta bankana falla.  Það er eiginlega eftirleikurinn sem mér hugnast ekki.  En ég þakka þér góða grein og það er gott að vita af fólki eins og ykkur sem standið vaktina með okkur sem ekki viljum inn í ESB:

[Ásmundur Harðarson (IP-tala skráð) 22.11.2011 kl. 15:18]

Þetta er fráleitur málflutningur. Ég er hissa á Vinstrivaktinni gegn ESB að leggjast svo lágt að birta svona bull.

Björgunarsjóður ESB hefur sambærilegu hlutverki að gegna og AGS. Báðir lána þjóðum sem þurfa nauðsynlega á lánum að halda til að fara ekki í þrot.

Lán beggja eru veitt með skilyrðum sem auka líkur á að þau verði að fullu endurgreidd. Björgunarsjóður ESB er náttúrlega ekki Ponsi-svik frekar en AGS.

ESB-sinnar á Íslandi eru ánægðir með aðgerðir ESB vegna vanda nokkurra evru-þjóða. Þær sýna hverju við megum eiga von á í erfiðleikum ef við göngum í ESB.

Bretland og Bandaríkin eru einnig í skuldavanda. En engin er að reyna að hjálpa þeim svo að þau fá enga athygli á meðan athyglin er öll á evruríkin.

Það er fyrst og fremst áróður andstæðinga ESB og evru að tala um aðgerðir til bjargar evrunni. Hér er um skuldavanda nokkurra þjóða að ræða. Ef þær fara í þrot lenda erlendir bankar í vandræðum.

Þau vandræði geta svo færst yfir á lánardottna þeirra og svo koll af kolli og að lokum valdið heimskreppu. Yfirvofandi heimskreppa gæti þó allt eins átt upptök sin annars staðar en í evruríkjum.

[Valdimar Samúelsson, 22.11.2011 kl. 20:30]

Kíkið á þessa slóð en þar tala þeir sannleikan í spaugilegu formi.

http://www.realecontv.com/videos/in-humor-truth/in-humor-truth.html

[Örn Ægir (IP-tala skráð) 22.11.2011 kl. 21:27]

Hvernig stóð á því að Samfylkingin var á móti reglum um dreifða eignaraðild að bönkunum á sínum tíma var það til að auðvelda efnahagsböðlum Evrópusambandsins að athafna sig? Já

kíkið á slóðin góð upprifjun sem aldrei má gleimast.

http://www.youtube.com/watch?v=gdeADXMBqVo&feature=related

[Valdimar Samúelsson, 22.11.2011 kl. 22:21]

Já hún er grátlega findin.

[Ásmundur Harðarson (IP-tala skráð) 22.11.2011 kl. 22:52]

Örn Ægir, hvað kemur Samfylkingin umræðuefninu við? Áttu við að þú sért á móti ESB-aðild Íslands vegna þess að Samfylkingin er hlynnt henni? Værirðu þá hlynntur ESB-aðild ef Samfylkingin hefði verið á móti henni?

Ályktunin sem Davíð dregur um Samfylkinguna á sér enga stoð í tilvitnuðum texta. Hins vegar viðurkennir hann að hafa talið 3-8% eðlilegt hámark eignar eins aðila þó að hann hafi svo selt um 50% í hvorum banka til eins aðila. Finnst þér ekkert bogið við það?

Það er sama hvað Davíð segir, trúarsöfnuðurinn fagnar ávallt. Því meiri er fögnuðurinn eftir því sem hann bullar meira. Því er ekki að neita að ég fæ það á tilfinninguna eftir að hafa horft á þetta myndband að trúarsöfnbuðurinn landsfundurinn)sé samansafn fábjána.

Hvað er það annað en fábjánaháttur að hlæja sig máttláusa þegar leiðtogi þeirra segir að eftirmaður hans í seðlabankanum sé líklega með alzheimer og formaður helstu andstæðinganna sé eins og álfur út úr hól?

Ef Sjálfstæðisflokkurinn væri marktækur flokkur myndu flokksmenn hafa vit á að draga ekki þetta fáheyrða myndband fram í dagsljósið. Það versta eru ekki ummæli Davíðs heldur viðbrögðin við þeim.

[Elle_, 24.11.2011 kl. 11:41]

PONZI kerfið sem lýst er pistlinum minnir óneitanlega á ólögvarðar ICESAVE kröfur bresku og hollensku ríkissjórnanna með hjálp E-sambandsins gegn íslenska ríkinu. 

Hvað hefði gerst ef ríkið hefði ekki lagt skattfé í bankana eftir fall þeirra?  Jú, einkabankar hefðu farið í alvöru gjaldþrot vegna kæruleysis í ólögmætum útlánum til eigenda, stjórnenda, ættingja og vina.  Og ekki síst vegna stórþjófnaðar innan einkabankanna sjálfra. 

Ríkið hefði alls ekki átt að gera það, held ég bláköld fram.  Það sýnist mér ekki vera alvöru gjalþrot og var engin skylda ríkisins eða skattgreiðenda að standa undir kæruleysislegu og ólögmætu tapi og þjófnaði innan neinna einkabanka eða einkafyrirtækja. 

[Elle_, 24.11.2011 kl. 11:57]

Já, hvað kemur Jóhönnuflokkurinn umræðuefninu við?  Flokkurinn kemur umræðuefninu mikið við.  Ekki væri verið að rembast við að troða okkur með MINNIHLUTAFYLGI inn í þetta evrópska samband ef ekki væri fyrir ofsatrú þessa ólýðræðislega yfirgangsflokks.  En hvað kemur Davíð og Sjálfstæðisflokkurinn umræðuefninu við?   

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 24.11.2011 kl. 13:08]

Sammála þér Elle, þetta er ekki lýðræði sem Jóhanna og kó stundar, heldur kúgun af verstu sort.  Ég vona bara að þau fái að kenna á þeim meðulum sjálf fyrr en seinna. 

[Ásmundur Harðarson (IP-tala skráð) 24.11.2011 kl. 14:10]

Hvers vegna er málflutningur andstæðinga ESB-aðildar að mestu á svona lágu plani? Yfirleitt er um að ræða innantóm slagorð, oft með persónuníði sem enginn fótur er fyrir, og hrein öfugmæli. Hafa andstæðingarnir svo litla trú á eigin málstað að þeir telja sig aðeins geta náð til fábjána?

Gott dæmi um þetta er að Samfylkingin "sé að rembast við að troða okkur með minnuhlutafylgi inn í þetta evrópska samband" og flokkurinn þess vegna kallaður "ólýðræðislegur yfirgangsflokkur". Þetta er einmitt af því taginu sem margir fábjánar eru veikastir fyrir.

Hverjar eru svo staðreyndir málsins? Öruggur meirihluti samþykkti umsókn um ESB-aðild á Alþingi. Margir sjálfstæðismenn, þar á meðal formaður og varaformaður, sem áður höfðu verið veikir fyrir aðildarumsókn, hættu við vegna þrýstings "að ofan". Og Hreyfingin studdi ekki málið, eins og hún hafði lofað, í misheppnaðri tilraun til að knýja fram vilja sinn í öðru óskyldu máli.

Nærri 2/3 hluti landsfundar Sjálfstæðisflokksins hafnaði tillögu um að slíta aðildarviðræðum. Af þvÍ (og af skoðanakönnunum Capacent) má ráða að mikill meirihluti landsmanna er hlynntur því að aðildaviðræður haldi áfram og þjóðin fái að kjósa.

Er svona málflutningur kannski hrein örvænting frekar en að vísvitandi sé verið reyna að blekkja fábjána? Hafa flestir andstæðingar ESB engin rök fram að færa gegn aðild?

Það er mjög ólýðræðislegt að berjast með offorsi og blekkingum gegn því að þjóðin fái að kjósa um ESB-aðild. Það skýtur því skökku við að sömu aðilar skuli kalla meirihlutaákvarðanir Alþingis ólýðræðislegar.

[Elle_, 24.11.2011 kl. 14:36]

Nei, það er ekki á lágu plani og ekki ætlað neinum fávitum að segja satt um ólýðræðislegan flokk Jóhönnu.  Flokkurinn vinnur með kúgun, ekki lýðræði.  Nokkrir alþingismenn hafa líka komið fram opinberlega og lýst þessari hegðun Jóhönnu og flokks.  

Og nei, það var ekki skrifað af neinni örvæntingu.  Við erum í meirihluta, Jóhönnuflokkurinn í MIKLUM MINNIHLUTA og mun ekki takast ætlunarverkið.  Við, meirihluti landsmanna, kusum bara alls ekki Jóhönnu og co.  Við kusum sum okkar VG sem plataði okkur.  VG ætlaði að standa gegn þessu.  

[Elle_, 24.11.2011 kl. 14:48]

Og svo fannst mér það frekar örvæntingarfullt af þeim sem spyr okkur hin um örvæntingu þegar hann dró Davíð og Sjálfstæðisflokkinn inn í málið. 

Svo kemur þessi ´þjóðin fái að kjósa um ESB´ málflutningur einu sinni enn.  Hvað varð um ´fái að kjósa´ áður en sótt var um?  Hvar var lýðræðið?  Getum við ´fengið að kjósa´ um inngöngu í Bandaríkin, Japan, Rússland??  

Við erum ekki að berjast með neinu offorsi gegn lýðræði eða að ´þjóðin fái að kjósa´ um neitt.   Við vildum lýðræði og viljum það enn.  Við vildum vera spurð hvort við vildum yfir höfuð e-ð hafa með þetta evrópska samband.   Það eru ekki rök að koma með svona blekkjandi og brenglaðan málflutnig.