Að fara úr öskunni í eldinn

 

Það er reglan þegar kosið er um aukinn samruna innan ESB að sé áformunum hafnað í þjóðaratkvæði er viðkomandi þjóð látin kjósa aftur og aftur þar til jákvætt svar er fengið. Þetta hefur ítrekað gerst á Írlandi og  tvívegis hafa Danir þurft að hafna evrunni í þjóðaratkvæði. Það dugar þó ekki til og enn eru þar uppi áform um að kjósa um evruna í þriðja sinn. Aftur á móti er aldrei kosið aftur ef svarið er jákvætt.

Leiðtogum ESB er meinilla við að fá á sig nei-ið, úr hvaða átt sem það kemur. Gagnrýni og neikvæð viðbrögð efla andstöðu í öðrum Evrópuríkjum gegn stórveldisdraumum leiðtoganna.  Þess vegna var rökrétt hjá Lars Lökke Rasmussen, forsætisráðherra Dana að lýsa því yfir við franska dagblaðið Les Echos 21. júní s.l: „Ekki er við hæfi að halda á ný þjóðaratkvæði um evruna í Danmörku í ljósi vaxandi andstöðu á meðal Dana við hana samkvæmt skoðanakönnunum."

Forystumenn Samfylkingarinnar, eina flokksins sem haft hefur ESB-aðild á stefnuskrá sinni, biðu lengi eftir rétta tækifærinu til að koma Íslendingum í ESB. Það var ekki fyrr en íslenska bankakerfið hrundi og örvænting og vonleysi náði tökum á íslensku þjóðinni að tækifærið bauðst. En meiri hluti fólks áttaði sig brátt á því að með inngöngu í ESB og upptöku evru værum við að fara úr öskunni í eldinn. Aðeins rúmu hálfu ári eftir bankahrunið sýndu skoðanakannanir að mikill meiri hluti aðspurðra taldi hagsmunum landsins betur borgið utan ESB og vildi að þjóðin stæði áfram á eigin fótum líkt og Norðmenn hafa gert. Þótt öðru hvoru hafi verið hljómgrunnur fyrir því að sækja um aðild í þeim tilgangi „að kíkja í pakkann til að sjá hvað sé í boði "  er það þó jafnframt staðreynd að mikill meiri hluti þjóðarinnar  hefur samfleytt í tvö ár ekki hvikað frá andstöðu sinni við ESB-aðild eða frá því að umræðan um aðild komst á flug vorið 2009.

Ekki er að efa að það var með samþykki forystumanna ESB þegar danska stjórnin ákvað að fresta því að kjósa um upptöku evru á þessu ári. Eins er ekki nokkur vafi á að leiðtogar ESB hafa fyrir löngu áttað sig á því að umsóknarbrölt Össurar og Samfylkingarinnar stefnir í að verða bjölluat í nafni þjóðarinnar. Þeir hafa því vafalaust bent ráðherranum á að skynsamlegast væri að leggja aðildarumsóknina á ís í bili, meðan andstaðan væri svo augljós og afgerandi sem raun ber vitni. Þetta er ástæðan fyrir því að sviðstjóri stækkunarstofu ESB, Alexandra Cas Granje, sem flutti erindi í HÍ nú á dögunum, lagði sérstaka áherslu á að rýnivinna og viðræður sem fram hafa farið seinustu tvö árin þyrftu „ekki að vera til einskis fari svo að stjórnvöld á Íslandi  ákveði að fresta aðildarviðræðum" (Mbl. 22/6). Að sjálfsögðu tekur ekki háttsettur fulltrúi ESB þannig  til orða nema annað og meira búi að baki.

Leiðtogum ESB er fullljóst að frestur er á illu bestur og vafalaust hafa þeir hvatt ráðherrann til að vinna betur sína heimavinnu, úr því að einungis einn flokkur stendur heils hugar að umsókninni. Þeim er fullljóst að meiri hluti þjóðarinnar hefur ítrekað andstöðu sína við ESB aðild í skoðanakönnunum hvenær sem tækifæri hefur gefist og vill meira að segja draga umsóknina formlega til baka, eins og fram kom nú seinast í skoðanakönnun Capacent Gallup sem gerð var 16. - 23. júní s.l. 

Hitt kemur svo ekkert á óvart að Össur heldur áfram að berja höfðinu við steininn og lætur eins og hann hafi ekki hugmynd um skoðanir meiri hluta landsmanna á þessu máli. Það mun hann gera svo lengi sem VG, samstarfsflokkur hans, veitir honum svigrúm og skjól til að eyða skattfé landsmanna í tilgangslaust en rándýrt samningaþóf.

Ragnar Arnalds

Athugasemdir

[Gunnlaugur Ingvarsson (IP-tala skráð) 4.7.2011 kl. 11:37]

Já Össur virðist haf ómælt svigrúm frá samstarfsflokki sínum VG.

Alla vegana nógu mikið til þess að VG samþykkti að sækja um aðild þvert gegn stefnu sinni.

Þetta svigrúm hefur líka klofið flokkinn illilega og flæmt 3 ágæta þingmenn burt úr flokknum.

Nú kemur það nýjasta að þvert á samþykkt Alþingis þá segir Össur nú opinberlega úti í Brussel "að íslendingar þurfi ekki á neinum sérlausnum að halda í sjávarútvegsmálum"

Þá er spurningin ætlar Alþingi að líða honum þetta. Eða verður Utanríkismálanefnd kölluð saman til þess að reka þetta ofan í ráðherrann og að í þessu máli beri honum að fara að þeim ramma sem Alþingi hefur samþykkt fyrir umsókninni.

Reyndar ætti þetta að vera nóg ef ráðherrann leiðréttir ekki orð sín þegar í stað, til þess að samstarfsflokkurinn loksins segði við Össur. Hingað og ekki lengra ef þú leiðréttir þetta ekki þegar í stað þá slítum við þessu stjórnarsamstarfi !

En ég er sem ég sjái Steingrím og Árna Þór þora að gera það við Össur of co ! Ávallt skal lúffa !

[Sigurður Þórðarson, 6.7.2011 kl. 12:17]

Það verður fróðlegt að sjá hvort fulltrúi VG í utanríkismálanefnd heldur áfram sjálfseyðandi meðvirkni eða reynir að ná táfestu til að bjarga því sem bjargað verður.