Hundleiðir á EES

Þau eru margvísleg og misglæsileg rökin sem fram eru borin fyrir því að Íslendingum sé best að koma sér inn í Evrópusambandið.

Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra setti svo sem ekkert met í þessum efnum í gær þegar hann sagði þingheimi frá leiðindum ESB (ég hafði aldrei gert mér grein fyrir því að ESB væri með svona samhæfða sál þrátt fyrir miðstýringuna), en í gær var rætt um skýrslu ráðherra um utanríkismál á Alþingi. Þar sagði Össur m.a.:

ESB er orðið hundleitt á EES, finnst mér stundum, og orðið hundleitt á tvíhliðasamningunum við Sviss. Þess vegna hefur ESB sagt, [ESB meira að segja talar í harmóníu. innsk. gb.] með verkum sínum sem rakin eru í skýrslunni, að það hefur lítinn vilja til að leggja sig mikið fram til að búa til sérstöðu fyrir þessi ríki.

Svo mörg voru þau orð. Þessi náttúra ESB er athyglisverð. ESB hefur greinilega ekki þroska til að standa í eðlilegum alþjóðlegum samskiptum, ef marka má orð ráðherrans - sem ég hef ekki ástæðu til að draga í efa að þessu sinni enda hann að tala um elskuna sína. ESB nennir ekki að diskútera hlutina við þá sem standa utan við sambandið. Þessi afstaða þarf svo sem ekki að koma á óvart þar sem hryggjarstykkið í sambandinu er bandalag fyrrum nýlendukúgara sem létu sjaldnast svo lítið að rabba við þá sem stóðu utan Evrópu - nema bara rétt til að gramsa af þeim eigur þeirra og fordjarfa fólk og auðlindir. 

Og Össur hélt áfram og tjáði þingheimi að nú væri - í ljósi ofansagðs væntanlega - minni skilningur en áður gagnvart sérstöðu Íslands. Það lá að. Og svo sagði ráðherrann orðrétt að sambandið hafi:

... staðfastlega hafnað aðlögunartextum sem Ísland hefur óskað eftir.

Það er vont að ætla að vera í bandalagi þar sem skilningur fer þverrandi því Guð einn má vita hvort það endar ekki í einu allsherjar skilningsleysi. Og þá er nú betur heima setið en af stað farið enda betra að lifa við skilningsleysi vandalausra en sinna nánustu.

- gb.

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 15.2.2013 kl. 19:18]

Aumingja karlinn, er heimurinn að hrynja yfir hann?  Nú á að blása til sóknar af því að blíðmælgi og loforð duga ekki á þessa þrjósku landa hans, þá má reyna hótanir. 

[Ásmundur (IP-tala skráð) 15.2.2013 kl. 21:56]

ESB er engin góðgerðarstofnun fyrir Evrópuþjóðir sem eiga ekki aðild að því. Það einbeitir sér að hagsmunum sinna aðildarþjóða.

Fyrir okkur Íslendinga er þó enn alvarlegra að vegna gjaldeyrishafta uppfyllum við ekki lengur eitt aðalákvæði EES-samningsins. Undanþága vegna hrunsins gildir aðeins tímabundið þó að sá tími hafi ekki verið ákveðinn.

Ástæðan er væntanlega ESB-umsóknin. Ef þjóðin hafnar aðild eða ef viðræðum verður slitið má búast við að okkur verði settir úrslitakostir um afnám gjaldeyrishafta eða úrsögn úr EES.

ESB-andstæðingar sem trúa því að ekki sé um neitt að semja í ESB ættu að skilja þetta enda er hér um undirstöðuatriði að ræða, sjálft fjórfrelsið.

Gjaldeyrishöft eru komin til að vera. Eina tilraunin í nærri hundrað ára sögu krónunnar til að hafa gengi hennar frjálst endaði með ósköpum. Við höfum ekki efni á að endurtaka þann leik.

Smæð krónunnar gerir hana að auðveldri bráð stórra vogunarsjóða ef viðskipti með hana eru frjáls. Þeir eiga auðvelt með að keyra gengi hennar niður úr öllu valdi til þess eins að græða á því. Þeir láta ekki slík tækifæri sér úr greipum ganga.

ESB er orðið mjög þreytt á tvíhliða samningum við Sviss. Þeim fylgir of mikið umstang. Það eru því engar líkur á að við getum gert tvíhliða samninga við ESB.

Það getur tekið áratug að ganga frá slíkum samningum og það tekur því einfaldlega ekki við örþjóð eins og okkur. Jafnvel Sviss er of lítið land í þessu samhengi.

[Pétur (IP-tala skráð) 15.2.2013 kl. 23:47]

"... staðfastlega hafnað aðlögunartextum sem Ísland hefur óskað eftir."

En hefur Össur ekki staðfastlega neitað því að það væri aðlögun í gangi. Nú hefur tónninn breytzt.

En það sem sló mig mest við þessa uppgjafaræðu Össurar var að hann er svo meðvirkur. Hann hefur meðaumkvun með ESB, hann hefur virkilega samkennd með samrunasinnunum í Bruxelles, sem ekkert sjálfstætt mega sjá. Samkennd sem hann hefur ekki með Íslendingum.

Þetta minnir mann á ljóðabrot Þorsteins Erlingssonar um undirlægjuhátt íslenzkra embættismanna:

"Þér hefði orðið flökurt að horfa þar á

þann hundflata skrælingjalýð". 

[Ásmundur (IP-tala skráð) 17.2.2013 kl. 11:23]

Það er hætt við að því lengur sem það dregst að ganga í ESB því erfiðara verður að ná góðum samningi.

Öfugt við Íslendinga gerir ESB sér fullkomlega grein fyrir að við eigum ekki annan kost en að ganga í ESB ef við ætlum ekki að einangrast og dragast aftur úr öðrum þjóðum.

Kannski er það þess vegna sem Íslendingar eru ákveðnir í að bíta á jaxlinn og segja nei. Hagsmunir komandi kynslóða skipta engu þegar verja þarf ímyndaðan heiður með afneitun.

Við vitum þó nú þegar að við höldum náttúruauðlindum okkar. Reglan um hlutfallslegan stöðugleika tryggir okkur einnig allar aflaheimildir í íslenskri landhelgi enda hafa aðrar þjóðir ekki veitt þar í 30-40 ár.

Reglur og lög ESB eru okkur því hagstæð í aðalatriðum.

[Pétur (IP-tala skráð) 17.2.2013 kl. 13:25]

Ásmundur, þú hjakkar enn í sama farinu, annað hvort af því að þú hefur ekkert skilið og ekkert lært af undangenginni umræðu eða þá að þú heldur að þú getir sannfært einhvern með órökstuddum fullyrðingum.  Af hverju geturðu ekki bara verið hreinskilinn, Ásmundur og sagt: "Ég vil ESB-aðild vegna persónulegra hagsmuna og óskir mínar um starfsframa." Eða: "Íslenzkir stjórnmálamenn eru svo duglausir, að ég er reiðubúnn til að fórna föðurlandi mínu til að fá nýja herra til að stjórna því." Fólk myndi virða þá einlægni, en það hatar þennan viðvaningslega blekkingarleik þinn og hræsni.

"... við eigum ekki annan kost en að ganga í ESB ef við ætlum ekki að einangrast og dragast aftur úr öðrum þjóðum." Bull. Utan ESB getum við frjálst valið við hvaða ríki við eigum viðskipti við. Það er öfugt við einangrun. Það er engin skömm að því að vera fátækur, ef maður ræður einhverju sjálfur.

"Hagsmunir komandi kynslóða skipta engu þegar verja þarf ímyndaðan heiður með afneitun." Með neitun erum við einmitt að varðveita hagsmuni komandi kynslóða. Það eru ESB-sinnar sem eru í afneitun gagnvart þessu atriði. Það er enginn "ímyndaður heiður" sem hindrar, heldur eðli sambandsins sem er óásættanlegt og ósamræmanlegt við sjálfstæði þjóðar.

"Við vitum þó nú þegar að við höldum náttúruauðlindum okkar." Nei. ESB seilist enn lengra. Nýlegt dæmi er eftir að ESB hefur eignað sér fiskveiðiaulindir í lögsögu ESB (þ.e. lögsögu ESB-ríkja), þá vill sambandið, skv. nýrri tillögu, eigna sér allt undir hafsbotninum líka, þ.e.a.s. olíu og gas.

"Reglan um hlutfallslegan stöðugleika tryggir okkur einnig allar aflaheimildir í íslenskri landhelgi enda hafa aðrar þjóðir ekki veitt þar í 30-40 ár." Vitleysa. Þú hjakkar enn í sama farinu og veizt enn ekki hvað hlutfallslegur stöðugleiki gengur út á. Hann gengur út á það að leyfa ESB-ríkjum að veiða á Íslandmiðum allar tegundir sem þau hafa einhvern tíma áður veitt einhvers staðar annars staðar. Íslendingum verða ekki "tryggðar" neinar aflaheimildir, heldur verður okkur leyft að veiða hluta af okkar eigin fiski í harðri samkeppni við allar aðrar fiskveiðiþjóðir í V-Evrópu.

Sagan sýnir, að harðsoðnir ESB-samrunasinnar sem koma með bölsýnir enda með að éta það allt ofan í sig aftur. Gylfi Magnússon, sem barðist ötullega gegn lánþegum bankanna og spáði því að ástandið hér yrði eins og á Kúbu, ef við höfnuðum ríkisábyrgð á IceSave, neyddist til að biðjast afsökunar. Danskir ESB-sinnar sem spáðu öllu illu ef Danir höfnuðu evrunni, steinþögnuðu þegar raunin varð þveröfug við spár þeirra. Og í dag prísa Danir sig sæla einmitt yfir að hafa ekki evruna. Á sama hátt munt þú þurfa að éta allt ofan í þig, Ásmundur, þegar þínar blekkingar verða afhjúpaðar. Komandi kynslóðir á Íslandi munu einnig þakka ESB-andstæðingum fyrir að hafa komið í veg fyrir að landinu var sölsað inn í ríkjasamband sem þróaðist yfir í ný Sovétríki.

Það er betra að vera forstjóri í sínu eigin smáfyrirtæki, en að vera sendill í stórri samsteypu. En þannig viðhorf er ósamræmanlegt við það þræðseðli sem þú hefur, Ásmundur.

Hins vegar er það rétt, að Íslendingar hafa haft vita vonlausar ríkisstjórnir og tækifærissinnaða eiginhagsmunaseggi á þingi sl. 70 ár með tilheyrandi spillingu í öllum efri lögum þjóðfélagsins. Enn höfum við tækifæri til að snúa við þeirri þróun ef við þorum. Ef við erum of miklar bleyðurtil að hreinsa út, þá eigum við kannski ekkert betra skilið en að ganga í ESB og verða skósveinar Þjóðverja og Frakka. Ef það gerist, þá eigum við heldur ekki skilið að kalla okkur þjóð.

[Ásmundur (IP-tala skráð) 17.2.2013 kl. 14:39]

Pétur, þú ert hlægilegur. Hingað til hefur umræðan um hlutfallslegan stöðugleika snúist um hvort reglunni verð breytt eða hvort við missum aflaheimildir vegna kvótahopps.

Nú kemur þú og heldur því statt og stöðugt fram þvert gegn staðfestingu td aðalsamningamanns Íslands við ESB og eins heiðursframkvæmdastjóra ESB að tekið skuli tillit til veiða fyrir mörgum áratugum við úthlutun aflaheimilda.

Það er þá meiri stöðugleikinn að hverfa til ástands fyrir þetta löngu eða hitt þá heldur. Skilurðu ekki við hvað er átt með hlutfallslegum stöðugleika?

Ég hef einhvern tímann heyrt árafjöldann sem taka skuli tillit til. Ég man hann ekki nákvæmlega en hann var aðeins brot af 30-40 árum.

Ég hef þegar sett inn hlekki þessu til staðfestingar.

[Pétur (IP-tala skráð) 17.2.2013 kl. 15:35]

"Ég hef þegar sett inn hlekki þessu til staðfestingar."

Ásmundur: Þú hefur aldrei vitnað í áreiðanlegar heimildir. Hvað samningamenn eða embættismenn láta út úr sér við mismunandi tækifæri er ekki áreiðanlegt og er þar með ekki treystandi. En staðfestir sáttmálar eru það. Ég hef vitnað í heimildir um hlutfallslegan stöðugleika á öðrum þræði Vinstrivaktarinnar, þar sem útskýrt í stuttu máli hvað væri átt með hlutfallslegum stöðugleika.

Ég skora á þig að vísa í staðfest skjal (reglur, samning eða annað áreiðanlegt útgefið skjal sem er í gildi), sem segir vberum orðum, að hlutfallslegur stöðugleiki tryggi nýjum fiskveiðiþjóðum allan kvótann á sínum fiskimiðum, þótt lögsagan fari undir fiskveiðistjórn ESB. 'Eg efast um að þú finnir neitt þannig skjal, því að hluti blekkingarleiks ESB er að fegra ætlanir sambandsins og þess vegna forðast það að segja hlutina hreint út.

"Það er þá meiri stöðugleikinn að hverfa til ástands fyrir þetta löngu eða hitt þá heldur. Skilurðu ekki við hvað er átt með hlutfallslegum stöðugleika?"

Það ert þú sem ekkert skilur. Hlutfallslegur stöðugleiki á að tryggja þeim ESB-ríkjum sem misstu afla vegna ofveiði í ESB-lögsögu áframhaldandi veiðar á þeim tegundum sem þau ríki hafa veitt, en á fiskimiðum nýrra aðildarríkja eins og Íslands.

Ég get séð í anda aðlögunarsamningamenn Íslands segja við fulltrúa ESB þegar sjávarútvegskaflinn verður opnaður: "Já, og við viljum fá að veiða allan kvótann á Íslandsmiðum". ESB: "Skv. CFP  verður öllum kvótanum skipt á milli allra fiskveiðiþjóða sambandsins sem einhvern tíma hafa veitt sömu tegundir og eru á Íslandsmiðum til að tryggja þeim hlutfallslegan stöðugleika. Ef þið fallizt ekki á þetta, þá verður kaflanum ekki lokað og engin aðild möguleg. En þið fáið að ráða yfir 12 mílna landhelgi. Það getur reglan um hlutfallslegan stöðugleika ekki tekið frá ykkur .... ennþá".

[Ásmundur (IP-tala skráð) 17.2.2013 kl. 19:31]

Pétur þú ert orðinn margsaga.

Fyrst segirðu að margra áratuga veiðireynsla ráði aflaheimildum. Nú segirðu að ofveiði á einum stað sé verðlaunuð með aflaheimildum á öðrum miðum!!! Hefurðu gaman að því að skálda svona?

Þú hefur sjálfur verið með hlekk á danskan texta sem staðfestir að Ísland mun halda sínum aflaheimildum vegna þess að aðrar þjóðir hafa ekki veiðireynslu hér.

Það breytir því varla miklu að koma með íslenskan texta þessu til enn frekari staðfestingar:

Reglan um hlutfallslegan stöðugleika (e. principle of relative stability) er ein af grundvallarreglum sameiginlegrar sjávarútvegsstefnu ESB (e. Common Fisheries Policy). Henni er beitt við útdeilingu veiðiheimilda til aðildarríkja eftir að ákvarðanir um leyfilegan heildarafla hafa verið teknar í landbúnaðar- og sjávarútvegsráðinu.

Reglan byggist á því að hvert ríki fái úthlutað sama hlutfalli í leyfilegum heildarafla frá ári til árs. Hlutfall hvers ríkis grundvallast á veiðireynslu þess á tilteknum stofni eða miðum. Í reglunni er jafnframt tekið tillit til þeirra svæða sem eru sérstaklega háð fiskveiðum. Þegar reglan tók fyrst gildi árið 1983 nr. 170/1983 var litið til þeirrar veiðireynslu sem fiskiskip aðildarríkjanna höfðu aflað sér á árunum 1973-1978. Þegar ný aðildarríki hafa gengið í sambandið hefur verið litið til veiðireynslu þeirra árin fyrir inngönguna í sambandið.

http://evropuvefur.is/svar.php?id=62250  

Að trúa ekki aðalsamningamanni Íslands við ESB, heiðursframkvæmdastjóra og háttsettum embættismönnum þar ber vott um vænisýki, sérstaklega þegar ekkert bendir til að þeir hafi ekki rétt fyrir sér.

Ertu að reyna að blekkja með því að setja eigin skáldskap innan gæsalappa og gefa þannig í skyn að einhver hafi sagt þetta?

[Pétur (IP-tala skráð) 17.2.2013 kl. 20:33]

"Þú hefur sjálfur verið með hlekk á danskan texta sem staðfestir að Ísland mun halda sínum aflaheimildum vegna þess að aðrar þjóðir hafa ekki veiðireynslu hér"

Rugl. Danski textinn sem ég setti inn staðfesti einmitt að öll ríki sem höfðu einhvers staðar veitt tegundir sem er að finna á Íslandsmiðum megi líka veiða þær tegundir hér eftir aðild.

"Hlutfall hvers ríkis grundvallast á veiðireynslu þess á tilteknum stofni eða miðum."

Ég hef ekki neitað því að þjóðir með veiðireynslu á tilteknum stofni mættu veiða á Íslandsmiðum, líka Íslendingar. Hins vegar stendur hvergi í neinum heimildum sem ég hef fundið þetta með "veiðireynslu þess á tilteknum ... miðum." 

Ég álít að þetta sé rangtúlkun þeirra sem halda úti þessum Evrópuvef Alþingis. Sýndu mér áreiðanlegar heimildir (staðfestan texta í sáttmálum varðandi CFP), þar sem stendur beinlínis "veiðireynsla á tilteknum miðum" (eða samsvarandi á ensku) og þar sem því sé slegið föstu að Íslendingar muni sitja svo til einir að öllum veiðiheimildum á Íslandsmiðum eftir aðild. Þangað til þú getur þetta, mun ég fullyrða að þú hafir rangt fyrir þér í þessu.

[Ásmundur (IP-tala skráð) 17.2.2013 kl. 21:18]

Vissi ég ekki að þú myndir ekki taka mark á þessu frekar en öðrum sönnunum? Heldurðu að allir séu að reyna að blekkja þig?

Hvað með að aðeins skuli miða við veiðireynslu í nokkur ár fyrir aðild við skiptingu aflaheimilda eins og þarna kom fram. Er það líka lygi?

Annars áttar þú þig greinilega ekki á því að okkur nægir að sitja einir að staðbundnum stofnum í 200 mílna landhelginni.

Þær aflaheimildir eru yfir 70% aflaverðmætis í íslenskri landhelgi. Það þarf hvort sem er að semja um skiptingu aflaheimilda flökkustofna. 

Annars er ég ekki hér til að gúgla fyrir þig. Ég er búinn að sanna mál mitt og hrekja ósannindi þín. Það er þitt verk að reyna að afsanna það.

[Ásmundur (IP-tala skráð) 17.2.2013 kl. 22:03]

"Í reglunni er jafnframt tekið tillit til þeirra svæða sem eru sérstaklega háð fiskveiðum."

Það er ekki nóg með að reglan um hlutfallslegan stöðugleika tryggi okkur einokun á veiðum í íslenskri landhelgi heldur er þar einnig ákvæði um að sérstakt tillit skuli tekið til svæða sem eru sérstaklega háð fiskveiðum.

Þetta ákvæði ætti að nýtast okkur vel til að fá varanleg sérákvæði sem tryggja okkur gegn hugsanlegum breytingum á reglunni um hlutfallslegan stöðugleika.