Hverjir eru á móti lýðræði?

17.12.2012 | 12:45

Eini tilgangur Vinstri vaktarinnar er að koma í veg fyrir að þjóðin geti tekið upplýsta og lýðræðislega ákvörðun um ESB aðild, voru skilaboð frá ESB sinna í athugasemdakerfi okkar í gær.

Sú mynd sem ríkisstjórnin, borgarstjórnin, Ríkisútvarpið, fjölmiðlaveldi Jóns Ásgeirs, Smugan, Eyjan og fjölmargir aðrir valdamiklir aðilar halda að þjóðinni er einmitt að hér sé á ferðinni lýðræðislegt ferli sem muni svo enda á samningi sem þjóðin geti fellt eða samþykkt eftir því hvernig henni líst á. En er það svo?

Hinir „lýðræðissinnuðu" börðust ákaft gegn því vorið 2009 að þjóðin fengi að kjósa um það hvort gengið skyldi til viðræðna og nokkrum sinnum síðan hafa komið til umræðu tillögur um atkvæðagreiðslu en svarið er alltaf það sama,- það er of snemmt. Þjóðin er ekki tilbúin, ekki upplýst, hún veit ekki hvað hún er að kjósa fyrr en ESB og ESB sinnar hafa tilreitt eitthvað það sem upphaflega átti að verða tilbúið á fáeinum vikum en tekur nú nokkur ár. Það er ekki sagt fullum fetum en við skiljum fyrr en skellur í tönnum, þessi þjóð er af valdinu talin of heimsk fyrir lýðræðið.

Það merkilega er að þrátt fyrir slagkraft í áróðri ESB sinna hefur þjóðin fyrir löngu séð í gegnum leik þennan og mikill meirihluti vill þegar í stað binda enda á viðræðurnar. Meirihluti allra flokka nema Samfylkingar vill svo og einnig í Samfylkingunni er stór hópur sem vill hætta innlimunarferlinu. Og hvað gera hinir „lýðræðissinnuðu" ESB sinnar þá? Bíða þeir bara átekta í von um að svo góður ESB samningur líti dagsins ljós að þjóðinni snúist hugur.

Nei,- þeir hafa tekið sér fyrir hendur að eyðileggja hinn lýðræðislega leik. Fyrst með því að heimila ESB strax á árinu 2010 að opna hér áróðursskrifstofur sem varið yrði til nokkur hundruð milljónum í kynningarskyni. Sú kynning er vitaskuld einhliða og engum hefur dottið í hug að bjóða ESB andstæðingum aðgang að álíka aðstöðu. Þetta eitt er vitaskuld nóg til að eyðileggja lýðræðislega nálgun málsins en dugði þó ekki til að snúa þjóðinni.

Síðasta hálmstráið eru þá beinar peningagjafir. Með samþykkt Alþingis á síðasta vetri var frá því gengið þvert á fyrri loforð að opna hér fyrir ómælda aðlögunarstyrki. Nú eru velflest sveitarfélög og einnig flestar ríkisstofnanir komnar á spenann hjá ESB. Þeir sem þekkja sögu hermangsins á Íslandi vita að það tekur fáein ár að kaupa þjóðina, lina hana upp með peningum sem hún verður háðari eftir því lengra líður. Við þekkjum líka svona lýðræði frá árunum fyrir hrun þegar einstakir auðhringar keyptu sér þingmenn og stjórnmálaflokka eins og ekkert væri. Þetta er dálaglegt lýðræði.

Nú er heldur ekki lengur boðað að aðildarferlinu sé alveg að ljúka eða að þetta sé aðeins andartaksvinna eins og gert var 2009. Þvert á móti, þetta er sagt svo flókið ferli að innlima 300 þúsund manns í stórríkið að það taki bara óvart mörg ár.

Flokkur: Evrópumál | Facebook

Athugasemdir

Hér get ég tekið undir hvert einasta orð og dáist að því hversu vel þessi stóra saga er sett fram í stuttu og skýru máli!

Rakel Sigurgeirsdóttir, 17.12.2012 kl. 14:32

Hér rekur hver rökleysan aðra.

Hvers vegna skyldu aðrar þjóðir ekki hafa haft þjóðaratkvæðagreiðslu um hvort hefja ætti aðildarferli? Svarið er auðvitað að ef þjóðin hefði sagt nei hefði hún hafnað aðild án þess að vita hvað í henni fælist.

Sviss hafði reyndar þjóðaratkvæðagreiðslu eftir að ljóst varð að EES-samningnum, sem var hugsaður sem áfangi inn í ESB, var hafnað með miklum meirihluta enda ljóst að ESB-aðild yrði þá einnig hafnað svo stuttu seinna.

Annars er það sjúkleg þráhyggja að vera enn að rifja upp löngu teknar ákvarðanir með meirihlutasamþykki beggja stjórnarflokkanna og Alþingis.

Enn fáránlegra er að slíta ferlinu í miðjum klíðum vega tímabundins ástands og vegna þess að fleiri hafa tekið afstöðu með aðild en á móti í skoðanakönnun.

Það voru þó ekki fleiri en rúmlega 30% aðspurðra sem vildu slíta viðræðunum. Flestir tóku ekki afstöðu eins og búast mátti við þegar ekki er ljóst um hvað verður kosið.

Göran Persson benti réttilega á að ef Ísland ætlaði að ná sér efir hrunið yrðu þeir að sýna samstöðu. Annars myndi góður árangur glutrast niður.

Það er hámark samstöðuleysis að virða ekki ákvarðanir Alþingis sérstaklega þegar um er að ræða lýðræðislegan rétt þjóðarinnar til að taka upplýsta ákvörðun um eigin mál.

Það fer ekkert á milli mála að þetta er tilraun til að plata fólk til að hafna aðild meðan hún veit ekki hvað er í boði.

Það er auðvitað óþolandi fyrir ESB-andstæðinga ef allur blekkingaráróðurinn verður afhjúpaður áður en þjóðin kýs. Þá er allt unnið fyrir gýg ef þjóðin samþykkir aðild.

Það eru enn einhver ár þangað til kosið verður um aðild og enn lengra þangað til við getum tekið upp evru.

Það veit enginn nema að þá verði mikill meirihluti þjóðarinnar hlynntur aðild enda getur margt farið úrskeiðis þangað til hjá stórskuldugri örþjóð sem er ein á báti án bandamanna og með ónýtan gjaldmiðil í höftum.