Hjörleifur: Aumt er að sjá í einni lest ...

Hjörleifur Guttormsson vekur athygli á þögninni kringum afstöðuna til ESB-umsóknar meðal frambjóðenda í forvali VG í Reykjavík í eftirfarandi pistli og telur ástæðu til að óttast að VG sé að verða ósjálfbært rekald við hliðina á Samfylkingunni.

Hjörleifur vísar í bækling sem ætlað er að kynna frambjóðendur og dreift hefur verið til félagsmanna VG. Ritstjóri bæklingsins er hvergi nefndur en Heimir Janusarson, formaður kjörstjórnar (og kunnur umsóknarsinni) ávarpar lesandann og segir frá áherslumálum frambjóðenda. Hvort milliganga Heimis hefur haft áhrif á hvernig frambjóðendur birtast í bæklingum er ekki ljóst. Pistill Hjörleifs birtist á vefsíðunni Smugunni í gær og er þörf ádrepa:

„Inn um dyrnar hjá mér barst nú fyrir helgina kynningarbæklingur um forval VG í „Reykjavíkurkjördæmi“ vegna komandi alþingiskosninga. Þar kynna 12 frambjóðendur hugðarefni sín og pólitískar áherslur. Þar kennir að vonum ýmissa grasa og er flest kunnuglegt. Eitt stendur þó upp úr eftir þessa kynningu. Ekki einn einasti frambjóðandi, karl eða kona, dregur fram í þessum bæklingi andstöðu við aðild Íslands að Evrópusambandinu sem eitt af baráttumálum sínum. Nafn Evrópusambandsins ber raunar hvergi á góma hjá því VG-fólki sem hér býður sig fram til þings, með einni undantekningu þó. Sá einstaklingur hefur ekki gert upp við sig hvort kostirnir eða gallarnir við ESB-aðild vegi þyngra. Skyldu ekki fleiri í þessum frambjóðendahópi sem hér kynnir sína pólitísku sýn vera á sömu slóð? Þögnin um þetta stærsta sjálfstæðismál Íslendinga hjá frambjóðendum flokks sem haft hefur andstöðu við ESB-aðild sem stefnumál frá byrjun, er afhjúpandi og dapurleg staðreynd.

Eftir höfðinu dansa limirnir

Margir þeir sem ljáð hafa VG lið síðasta áratuginn hafa allt fram að þessu ekki viljað trúa því að þessi grunnstoð í stefnu flokksins yrði látin falla. Það gerðist hinsvegar við myndun núverandi ríkisstjórnar vorið 2009, þvert ofan í hátíðlega svardaga. Á umsókn um aðild Íslands að Evrópusambandinu bera formaður VG, Steingrímur J. Sigfússon, og varaformaðurinn, Katrín Jakobsdóttir, fulla ábyrgð og þeir þingmenn flokksins sem fylgdu þeim að málum í atkvæðagreiðslu á Alþingi 16. júlí 2009. Í þeim hópi voru án undantekninga allir þeir þingmenn VG sem nú sækjast eftir endurkjöri í Reykjavík, sumir með rökstuðningi sem Ragnar Reykás hefði verið fullsæmdur af. Öðru hvoru hafa þessir sömu þingmenn gefið til kynna að þeir væru ekki alveg gengnir í björg og að leiða þyrfti aðildarferlið til lykta á þessum vetri – fyrir kosningar. Á ekkert slíkt er minnst nú, þegar viðkomandi leita eftir stuðningi félaga sinna.

Er tilraunin að mistakast?

Stofnun VG 1999 var djörf aðgerð sem fékk stuðning hugsjónafólks úr ýmsum áttum. Við klassískar vinstri áherslur um jöfnuð bættist umhverfisvernd, kvenfrelsi og baráttan fyrir óháðu Íslandi. Andstaðan við ESB-aðild og ný sýn til umhverfismála greindu skýrt á milli VG og Samfylkingar, sem hafði Evrópusambandsaðild sem meginboðskap. Á þessum forsendum náði VG umtalsverðu fylgi og lengi vel vaxandi  hljómgrunni um land allt. Lifandi starf var í flestum flokkseiningum og góður hugmyndalegur grunnur lagður með virkri þátttöku félags- og stuðningsmanna flokksins. Viðsnúningurinn frá þeirri stöðu sem byggð hafði verið upp fyrir alþingiskosningarnar 2007 og 2009 er hvað innviði snertir hörmulegur. Flokksforystan taldi sér trú um að með þátttöku í ríkisstjórn væri hún komin í skipsrúm til langs tíma. Hún hætti að rækta garðinn og trúnað við umbjóðendur sína, fólkið sem borið hafði hana til valda. Nú þegar andstaðan við aðild að ESB er orðin slíkt aukaatriði að frambjóðendur VG nefna hana ekki á nafn þegar þeir gera grein fyrir sér, er fokið í flest skjól. Flokkurinn sem við stofnuðum um aldamótin er því miður að verða ósjálfbært rekald við hliðina á Samfylkingunni.

Hjörleifur Guttormsson“ 

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 19.11.2012 kl. 14:21]

Já athyglisverð þessi tilraun til að fela sýn sína á ESB.  Ef þeir eru svona ánægðir með innlimun af hverju ekki að koma hreint fram með það?  Þeir vita auðvitað að með því fengju þeir færri atkvæði.  En af hverju þá að sjá sig ekki um hönd og standa við fyrri orð?  Þá er borin von að þeir nái saman við Samfylkinguna eftir kosningar.

Það er einmitt þessi endalausa leyndar hyggja sem er búin að drepa niður allt traust á stjórnmálunum í dag.  Fólk þarf að reyna að lesa út úr því hvað alþingirmenn og ráðherrar eru að fara. 

Það er ekki í boði að segja hvert maður stefnir og stefna svo þangað eftir kosningar. 

[Ásmundur (IP-tala skráð) 19.11.2012 kl. 15:34]

Stefna Vinstri grænna er að Ísland gangi ekki í ESB. Þeir eru þó hlynntir því að þjóðin fái að kjósa um aðild. Getur þetta verið skýrara?

Einstakir flokksmenn eru þó eflaust hlynntir aðild. Stór hluti af stuðningsmönnum flokksins er hlynntur aðild skv skoðanakönnunum, miklu fleiri en meðal stuðningsmanna Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks.

Andstaða við ESB-aðild samræmist ekki jafnaðarstefnu. Fyrir utan að lægri vextir, lítil verðbólga, engin verðtrygging og lægra verðlag bæta kjör almennings eru gífurlegar sveiflur á gengi krónunnar mikill gróðavegur fyrir auðmenn, jafnt innlendra sem erlendra.

Samfylkingin er jafnaðarmannaflokkur og styður því ESB-aðild. Sjálfstæðisflokkurinn ber hagsmuni auðmanna fyrir brjósti og er því á móti ESB-aðild. 

Vinstri grænir virðast stjórnast af þjóðrembu. Þeir láta sér í léttu rúmi liggja að þannig stuðla þeir að auknum ójöfnuði landsmanna.

Það má einnig efast um heilindi Vinstri grænna í umhverfismálum. Þeir hafa ekkert að athuga við lausagöngu búfjár. Enginn þingmanna flokksins mætti á frumsyningu á heimildamynd Herdísar Þorvaldsdóttur þrátt fyrir að þeir fengu allir senda boðsmiða.

Með inngöngu í ESB fá umhverfismálin mjög aukið vægi. Það er því varla sæmandi fyrir flokk sem kennir sig við umhverfisvernd að hafna aðild. 

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 19.11.2012 kl. 15:44]

Hvað varðar lausagöngu búfjár, var þetta einhliða áróður öfgamanneskju. Ef lausaganga búfjár yrði ofaná, myndi það stórspilla gæðum lambakjötsins íslenska, það sem hefur það yfir kjöt frá Nýja Sjálandi og fleiri löndum er einmitt þetta villibragð af kjötinu sem myndi týnast ef bændum yrði gert að hafa þær innan girðingar allt árið.  Þið sem svona talið hafið ekki glóru um hvað hér er verið að ræða um. 

Hvað varðar þitt álit á ESB er ég löngu hætt að nenna að ræða við þig um.  Miklu skemmtilegra að ræða við vegginn heimahjá mér, hann svarar bara ekki, en ég þarf ekki að tyggja sömu hlutina fyrir honum aftur og aftur. 

Ég er löngu búin að segja honum að það er enginn pakki að kíkja í, og hann skilur það afar vel veggurinn minn.

[Helga Kristjánsdóttir, 19.11.2012 kl. 18:20]

Það er fokið í flest skjól hjá Ásmundi,þegar dauðir hlutir en vinalegir,skilja betur umræðuna um pakkann,það eina skemmtilega í þessu Esb,þjarki, er að henda gaman að því.

[Ásmundur (IP-tala skráð) 19.11.2012 kl. 22:59]

Ásthildur, alveg rétt hjá þér að vera ekkert að ræða ESB úr því að þú hefur engin rök gegn aðild. Þá er betra að tala við vegginn.

Girðing kemur ekki í veg fyrir villibragð lambakjöts. Auk þess er lítilsháttar breyting á bragði léttvægt í samanburði við gríðarlegan uppblástur og gróðureyðingu.

Það er að sjálfsögðu ekki einhliða áróður öfgamanneskju að vilja koma í veg fyrir gróðureyðingu á þann hátt sem hefur tíðkast lengi hjá öðrum þjóðum. 

Það er í meira lagi undarlegt að sauðkindinni skuli á þennan hátt gert hærra undir höfði en manninum.  

Maðurinn verður að girða sig af til að verjast sauðkindinni á Íslandi, landi sauðkindarinnar, meðan sauðkindin er girt af í öðrum löndum til að verja gróðurinn.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 19.11.2012 kl. 23:07]

Ekki komið með rök?  það sem ég hef fram að færa hentar ekki einstefnu þinni.  Þú ert algjörelga heilaþveginn og hlustar ekki á neitt um það sem er að gerasta í ESB.  Hvað þá að þú getir dregið neinar ályktanir af því.  Þér er vorkunn.  Annað hvort ertu svona mikill kjáni eða hitt að þú ert ekkert nema áróðursinni fyrir aðild.  Veit ekki hvort er verra.

Hitt er svo annað mál að það er bara alls ekki rétt að lamb sem lokað er af inn í girðingu geti haft villibragð.  Það verður feitt, og laust í sér. 

Og það eru mörg svæði á landinu sem eru gróðursæl, og henta  vel til fjárbúskapar.  Sumar sveitir eru þó í eyði af þeim eins og til dæmis Ísafjarðardjúp.  Það væri nær að beina fjárbúskap að þeim landsvæðum þar sem beitiland er nóg, og hafa mesta ræktun þar. 

[Ásmundur (IP-tala skráð) 20.11.2012 kl. 09:42]

Ásthildur, úr því að þú ert svona rökföst að eigin mati, endilega komdu með rök gegn aðild. Á  hvern hátt ætti það sem er að gerast í Evrópu núna að koma í veg fyrir aðild?

Þetta er hluti af heimskreppu. Ástandið í Bandaríkjunum er að vissu leyti verra. Hefurðu ekkert heyrt talað um "the fiscal cliff? Allar kreppur ganga að lokum yfir þó að það geti tekið mörg ár.

Óttinn við endalok evrunnar er ekki tímabær vegna þess að ekki stendur til að greiða atkvæði um aðild fyrr en eftir nokkur misseri. Það er þó enginn hætta á að evran lifi ekki. Hugsanlega verða Grikkir þó að yfirgefa hana.

Það sem er mest sláandi í málflutningi ykkar ESB-andstæðinga er andvaraleysið gagnvart krónunni sem er auðvitað miklu meiri ógn fyrir okkur en evran getur nokkurn tímann verið.

Líturðu ekki á það sem neinn vanda hvernig auðmenn, þar með taldir erlendir hrægammasjóðir, geta mokað upp milljörðum á sveiflum á gengi krónunnar eða á glufum í nauðsynlegum gjaldseyrishöftum? Allt á kostnað íslensks almennings.

Líturðu ekki á það sem vanda að hundruð milljarða af gjaldeyri fer úr landi út af glufum í höftum eða að gjaldeyririnn heldur sig frá Íslandi svo að hann festist ekki hér?

Hvers vegna þegið þíð eins og steinn gagnvart þessari alvarlegu ógn? Það er aumt að loka augunum fyrir óþægilegum staðreyndum til að gefa sig þjóðrembudraumaveröld á vald.

Hefurðu ekkert lært á hruninu? Gerirðu þér enga grein fyrir að við vorum í raun gjaldþrota en var bjargað af AGS og nágrannaþjóðum auk þess sem við komumst upp með að hirða lögmætar eigur lánardrottna bankanna og færa þær innistæðueigendum?

Sú mikla hjálp sem við fengum skýrist eflaust að miklu leyti af ESB-aðildarumsókninni.  

Undantekningin frá reglum EES verður einnig að skoða í þessu ljósi. Það eru engar líkur á að við getum verið áfram í EES ef við uppfyllum ekki lengur grundvallarskilyrðið um frjálsa fjármagnsflutninga.

Með brottrekstri úr EES virðist útilokað að ríkið geti staðið í skilum með skuldir. Næsta krónuhrun getur riðið okkur að fullu enda hafa skuldir ríkisins rokið upp úr öllu valdi.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 20.11.2012 kl. 13:23]

Hvaða rugl er þetta við verðum ekkert rekinn úr EES þó við göngum ekki inn í ESB, þetta er bara bull.   Og síðan ef fleiri ríki segja sig úr ESB, sem er líklegt miðað við það sem er að gerast þar, þá styrkist EFTA og verður sjálfsagt öflugra.

[Ásmundur (IP-tala skráð) 20.11.2012 kl. 15:26]

Er það rugl að við komumst ekki upp með að vera í EES án þess að uppfylla eitt aðalskilyrðið sem er ein af frumstoðum samningsins?

Við höfum að vísu fengið viðurkennda undanþágu vegna hrunsins. En sú undanþága er auðvitað tímabundinn. Ástæðan fyrir því að við erum enn með þessa undanþágu er eflaust ESB-umsóknin.

Ef við höfnum aðild munum við væntanlega finna fyrir því á margan hátt enda njótum við þá eðlilega ekki lengur sömu velvildar hjá ESB auk þess sem viðskiptatraust á Íslandi mun versna, gengi krónunnar lækka og vaxtakjör á erlendum lánum hækka. 

Meðal annars þess vegna er það galin hugmynd að slíta viðræðunum áður en samningur liggur fyrir. Ef þjóðin ber ekki gæfu til að kjósa aðild er best að það dragist að hafna henni vegna afleiðinganna.

Frestur er á illu bestur. Ef þjóðin hafnar aðild, þegar samningur liggur fyrir, er von til þess að við verðum þá betur í stakk búin til að taka afleiðingunum en núna.