Leyndarhyggja Samfylkingar í kringum ESB-málið

Haustið 2002, fyrir réttum 10 árum, fór fram kosning innan Samfylkingarinnar um afstöðu til aðildar að ESB. Spurningin sem lögð var fyrir flokksmenn var marghlaðin, en í henni fólust í raun þrjár spurningar sem þó áttu bara að kalla á eitt svar meðal flokksfélaganna. 

Spurningin sem borin var upp hljómaði svona: Á það að vera stefna Samfylkingarinnar að Íslendingar skilgreini samningsmarkmið sín, fari fram á viðræður um aðild að Evrópusambandinu og að hugsanlegur samningur verði síðan lagður fyrir þjóðina til samþykktar eða synjunar?

Þessi aðferð minnir dálítið á þá aðferð sem notuð var við kosningar um tillögur stjórnlagaráðsins. Þær eru hannaðar þannig að líkindi séu sem mest á því að niðurstaðan verði jákvæð. Á þetta hafa félagsvísindamenn bent. Enda kom það ekki á óvart að meirihluti þeirra sem tóku þátt í kosningunni sögðu já.

Það er hins vegar athyglisvert að Samfylkingin hefur ekkert gert með fyrsta atriðið í spurningunni, þ.e. að Íslendingar skilgreini samningsmarkmið sín. Samfylkingin hefur ekki viljað skýra frá því sem hún sem flokkur samþykkti í bréflegri kosningu meðal flokksfélaga, þ.e. hver eigi að vera samningsmarkmið í viðræðum við Evrópusambandið. Viðbrögð eina formannskandídats flokksins fyrir nokkru um að menn eigi ekki að sýna á spilin benda ekki til mikillar lýðræðisástar. Forysta Samfylkingarinnar hefur þar með hunsað niðurstöður flokkskosningarinnar. Hún hefur staðið í vegi fyrir því að samningsmarkmiðin yrðu skilgreind.

Það kemur því ekki á óvart að aðalforystumaður Samfylkingarinnar læsi meint samningsmarkmið inni í einhverjum afkima í utanríkisráðuneytinu og neiti að sýna þau þingmönnum. Það er nefnilega þannig að samningsmarkmið Össurar, Árna og helstu forystumanna Samfylkingarinnar eru númer eitt, tvö og þrjú að koma okkur inn í Evrópusambandið – og þetta fólk veit vel að Evrópusambandið semur ekki um þá sáttmála sem liggja sambandinu til grundvallar.

Við yrðum að ganga inn í Evrópusambandið eins og það er og þar með að afhenda yfirráðin yfir fiskimiðunum til Brussel eins og hin sameiginlega fiskveiðistefna krefst. Það verður ekki annað séð en að það sé vilji forystu Samfylkingarinnar.

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 7.11.2012 kl. 14:44]

Þetta er að mínu mati algjörlega óþolandi, þess vegna þarf að draga þessa aðlögun til baka og þakka pent fyrir.  Það er ENGINN PAKKI AÐ KÍKJA Í, ENGINN SKRAUTLEGUR JÓLAPAKKI MEÐ EINHVERJU SKEMMTILEGU Í.  Það er lyginn.

[Ásmundur (IP-tala skráð) 7.11.2012 kl. 15:01]

Í samningum borgar sig ekki að vera of yfirlýsingarglaður fyrirfram. Þá er hætta á að samningaumleitanir fari í einn hnút strax í upphafi. Það er vænlegast til árangurs að nálgast lausnina smám saman meðan samningaviðræður standa yfir.

Annars held ég að samningsamarkmiðin liggi í aðalatriuðum ljós fyrir. Þau eru að halda okkar náttúruauðlindum og koma í veg fyrir að aðrar þjóðir veiði í íslenskri landhelgi. Þessi markmið samræmast vel lögum og reglum ESB.

"Á það að vera stefna Samfylkingarinnar að Íslendingar skilgreini samningsmarkmið sín, fari fram á viðræður um aðild að Evrópusambandinu og að hugsanlegur samningur verði síðan lagður fyrir þjóðina til samþykktar eða synjunar?"

Ég sé ekki að þessar spurningar séu á neinn hátt leiðandi. Þær eru mjög skýrar. Ekki fer neitt á milli mála um hvað er spurt. Vinstrivaktin mætti útskýra hvað er leiðandi við þessar spurningar og hvernig þær ættu að vera?

[Gunnlaugur I., 7.11.2012 kl. 17:29]

Ásmundur - Eða "Lyga Mundi" eins og hann hefur oft verið kallaður hér á síðu Vinstri Vaktarinnar, er sífellt vakandi og sofandi og að störfum fyrir hagsmuni ESB og sína umbjóðendur.

Svo notuð séu hans eigin orð - þá er það almennt tilhneiging þeirra sem eru ráðnir til starfa fyrir einhverja tiltekna aðila að hneigjast til að gæta hagsmuna þeirra -

Þessi áhrínisorð Ásmundar hrína nú sem aldrei fyrr mest á honum sjálfum eins og sést á allri hans öfgakenndu umfjöllun og sífelldum dýrðaróði um yfirburði og dásemdir þesssa ESB stjórnsýsluapparats, sem hann ber stöðugt fyrir brjósti dag og nótt.

Vegna þessa er auðvitað löngu orðið ljóst að það er ekki orð að marka Ásmund þennan eða hans augljósu ESB sinnuðu sérhagsmunagæslu hér á Vinstri Vaktinni.

Sem hann eyðir öllum sínum tíma í og vaktar dag og nótt eins og forritaður ESB- vaðrðhundur sem gjammar og spangólar, öllum hér til ama.

[Stefán (IP-tala skráð) 7.11.2012 kl. 18:01]

Ásmundur!

Það var lagt upp í lýðræðislega kosningu með það að markmiði að skilgreina samningsmarkmið og það hefur síðan ítrekað verið kallað eftir því að þau yrðu skýrð. Spurningin - sem og uppleggið á spurningum í síðustu þjóðaratkvæðagreiðslu - var brot á viðurkenndum reglum við kannanir af þessu tagi. Það er mjög ófaglegt að setja þrjár spurningar sem hægt er að svara á mismunandi máta saman í eina sem bara er hægt að svara á einn hátt. Það er mjög ófaglegt. Slíkar aðferðir minna fremur á aðferðir alræðisríkja en lýðræðisríkja.

[Ásmundur (IP-tala skráð) 7.11.2012 kl. 19:27]

Stefán, það er ekkert ófaglegt við þetta vegna þess að það er spurt um nákvæmlega það sem stefnt er að.

Spurningarnar eru því í þessu tilviki órjúfanlega tengdar hver annarri vegna þess að menn setja sér fyrst markmið, sækja síðan um ESB aðild og hafa að lokum þjóðaratkvæðagreiðslu.

Ef seinustu spurningunni hefði verið sleppt þá hefðu þátttakendur í könnuninni verið leyndir mikilvægum upplýsingum. Það hefði því væntanlega ekki gefið niðurstöðu um það sem könnunin átti að leiða í ljós. 

Þetta er auðvitað allt annað en þegar td spurt er annars vegar hvort menn séu hlynntir dauðarefsingu eða hins vegar hvort menn séu hlynntir dauðarefsingu að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu. 

Þetta eru tvær ólíkar spurningar vegna þess að vilji meirihlutans hefur áhrif á afstöðu margra. Báðar eiga rétt á sér enda gefa þær trúlega mismunandi niðurstöður.

Ef til stæði að samþykkja lög um dauðarefsingu, sem þjóðin fengi síðan að greiða atkvæði um, þá er seinni spurningin sú rétta til að kanna fylgi við það sem til stendur. Sú fyrri á þá ekki við.

Spurning Samfylkingarinnar var samsett spurning um það sem stóð til. Hún er því hárrétt.

[Ásmundur (IP-tala skráð) 7.11.2012 kl. 20:15]

LYGALAUGI LÁGKÚRA keppist við að toppa sjálfan sig í lágkúrulegum lygum. Ef það hentar hans málflutningi að eitthvað sé lygi, er það lygi fyrir honum þó að enginn fótur sé fyrir því.

Ég er hér algjörlega á eigin vegum, er ekki í neinum stjórnmálaflokki né samtökum sem berjast fyrir ESB-aðild. Ég er ekki búinn að gera upp hug minn varðandi hvaða flokk ég kýs í næstu kosningum.

Ég er einfaldlega sannfærður um að hag okkar sé langbest borgið í ESB. Reyndar tel ég að engin þjóð hafi jafnríka ástæðu til að ganga í ESB og við. Það er einkum vegna smæðar þjóðarinnar og ónýts gjaldmiðils.

Ég hef verulegar áhyggjur af Íslandi með krónu. Ég óttast að um leið og það kemur í ljós að við erum ekki á leiðinni í ESB , ef það verður reyndin, verði stutt í næsta hrun. 

Það verður mun verra en 2008, að því er afleiðingar snertir, meðal annars vegna þess hve mikið ríkið skuldar.