Mismunandi sýn VG manna á ESB og Icesave deiluna

Það er athyglisvert fyrir kjósendur VG að fylgjast með orðræðu þingmanna flokksins þessa dagana vegna aðkomu ESB að kæru ESA á hendur Íslendingum. Með beinni aðild að málinu er sjálft Evrópusambandið komið í harkalega deilu við Ísland og hefur jafnframt lokað fyrir aðra afstöðu meðal ESB landa. Takist svo til að Ísland verði dæmt í óhag þá getur það haft veruleg áhrif á hag Íslands.

Flestum þykir mál þetta rekið af nokkurri óbilgirni þar sem bæði er ljóst að innistæðutryggingakerfi ESB var gallað og á hinn bóginn þá er nú fullljóst að þrotabú gamla Landsbankans mun standa undir að greiða Icesave skuldina. Það er því tæpast réttvísin heldur frekar metnaður stórveldis að brjóta undir sig lönd og ríki en sanngirni og réttvísi sem rekur hið Evrópska stórríki og skriffinna ESA til verka í þessu.

En þetta sjá ekki allir þingmenn VG sömu augum og Björn Valur Gíslason þingflokksformaður sem fyrir skemmstu komst að þeirri niðurstöðu að Ísland ætti sér þann eina kost í gjaldmiðilsmálum að taka upp evru segir á heimasíðu sinni í gær að offramboð sé nú á pólitískum hræsnurum:

Viðbrögð sumra stjórnmálamanna við kröfu framkvæmdastjórnar ESB um að komu að dómsmáli gegn Íslandi vegna Icesave-ósómans, eru vægast sagt furðuleg. Ef litið er til nýliðinnar sögu og þarfekki að fara langt aftur í tímann til þess kemur í ljós hve miklir hræsnarar þeir stjórnmálamenn eru sem hér um ræðir. ... sjá nánar.

Þingmaðurinn rekur síðan lítillega tilurð ESB málsins og hvernig Ísland óskaði í stjórnartíð Geirs H. Haarde eftir aðkomu ESB að deilunni við Breta og Hollendinga. Síðan segir Björn Valur um aðkomu ESB að dómsmáli ESA:

Undir forystu sjálfstæðisflokksins var því leitað til ESB eftir aðkomu að Icesave-málinu, málinu sem er skilgetið afkvæmi flokksins. Nú hneykslast sjálfstæðismenn hinsvegar yfir því að þeim hefur orðið að óskum sínum, bæði varðandi það að koma Icesave-málinu í dóm og ESB sé orðin beinn aðili að því og láta að því liggja að við núverandi stjórnvöld sé að sakast í þeim efnum. Þeir áttu að skammast sín þá og þeir ættu að skammast sín núna.

Össur Skarphéðinsson hefur talað á sömu nótum um meinleysi og jafnvel ágæti þess að ESB komi að málinu og talið það styrkja stöðu Íslands. Árni Þór Sigurðsson segir á Vísi í gær:

Aðspurður segist Árni Þór Sigurðsson, formaður utanríkismálanefndar, að ekki hafi reynt á það hvort skoðanamunur sé á milli stjórnarflokkanna um það hvernig bregðast eigi við ákvörðun framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins að taka þátt í málaferlunum gegn Íslandi. „Það á eftir að reyna á það. Menn hafa ekkert farið yfir það í neinni alvöru. Þetta var reifað á fundi utanríkismálanefndar og menn hafa verið að tjá sig um það í fjölmiðlum og gert það með mismunandi hætti eins og gengur. En það á alveg eftir að reyna á það hvort menn verða samstíga þegar kemur að, og ef það kemur að, einhverjum formlegum pólitískum viðbrögðum," segir Árni Þór.

Það kann einmitt að vera hárrétt hjá Árna Þór að enginn geti sagt fyrir um það hvort flokkarnir sem slíkir séu hér á öndverðum meiði en enginn vafi er að innan beggja flokka er djúpstæður ágreiningur. Þannig hefur fyrrverandi ráðherra og evrópusinninn Árni Páll Árnason alþingismaður tjáð sig með allt öðrum hætti um málið heldur en Árni Þór og Björn Valur og hefur talið að í þessu máli eigi að mæta ESB af fullri hörku. 

Þó svo að hræsnisásökunum þingflokksformanns VG sé í orði beint að þingmönnum Sjálfstæðisflokks þá fer ekki hjá því að um leið slettist á þá stjórnarþingmenn sem ýmis hafa lýst furðu, reiði eða vonbrigðum yfir atlögu ESB gegn Íslandi meðan á aðildarviðræðum stendur. Þá skiptir ekki máli hvort nefndir eru til meintir villikettir þau Guðfríður Lilja, Ögmundur og Jón eða þá formaðurinn Steingrímur J. og ESB sinninn Árni Páll sem situr á þingi fyrir Samfylkinguna. / -b.