Sarkozy og Merkel öskra hvort á annað

Mikið hefur gengið á mánuðum saman í innbyrðis átökum leiðtoga ESB um hvaða leiðir skuli velja til að bjarga Grikklandi og jafnvel evrusvæðinu öllu frá hruni. Deilan snýst að sjálfsögðu um það hver á að borga brúsann: skattgreiðendur aðildarríkjanna eða bankarnir sem mest lánuðu Grikkjum. Sarkozy hefur verið harður á því að skellurinn lendi ekki um of á bönkunum vegna þess að þeir eru aðallega franskir og afleiðingin gæti orðið sú að lánshæfiseinkunn Frakklands hrapaði.

Viðskiptablaðið greindi frá því í fyrradag (23. okt.) að slæmu sambandi Merkel og Sarkozy væri einkum kennt um hve lítill árangur hefði náðst í samkomulagsátt þrátt fyrir tíða fundi undanfarnar vikur. Blaðið byggir frétt sína einkum á Sunday Telegraph sem fullyrðir að fundir fjármálaráðherra ESB ríkjanna um seinustu helgi hafi einkennst af örvæntingu og baknagi: „Þegar þeir hittust var andrúmsloftið þegar orðið mjög slæmt vegna versnandi sambands Frakklands og Þýskalands og þess hve lítill árangur hefur náðst í að leysa skuldavandann sem hefur keyrt Grikkland og evruna mjög nærri barmi hyldýpisins. Það var því vart á það bætandi þegar ný skýrsla ESB og Alþjóðagjaldeyrissjóðsins var kynnt, en í henni segir að komi ekki til greiðslufalls eða afskrifta á skuldum Grikklands gæti gríska skuldakreppan étið upp allan björgunarsjóð evrusvæðisins, eða um 440 milljarða evra, sem þýðir að ekkert yrði eftir til að styðja við ítalska, spænska eða franska banka.

Lagarde bítur frá sér

Í frásögn Telegraph segir að Christine Lagarde, núverandi yfirmaður AGS og fyrrverandi fjármálaráðherra Frakklands, hafi sagt ráðherrunum að AGS væri ekki lengur tilbúinn að axla þriðjung kostnaðarins við björgun Grikklands nema til kæmu 50% afskriftir grískra ríkisskulda hjá evrópskum bönkum. Skýrsla AGS og ESB gaf þeim byr undir báða vængi sem hafa viljað að evrópskir bankar afskrifi hluta af skuldum Grikklands, en sá hópur er undir forystu Þjóðverja.

Frakkland og Seðlabanki Evrópu hafa hins vegar staðið í veginum fyrir slíkum afskriftum af ótta við að þær myndu skaða franska banka og fjármálastöðugleika í álfunni. Sú staðreynd að yfirmaður AGS er fyrrverandi franskur ráðherra virðist ekki ætla að verða Frakklandi og frönskum stjórnvöldum til framdráttar. Í frásögninni er greint frá því að þegar nýskipaður fjármálaráðherra Frakklands, Francois Baroin, reyndi að standa í veginum fyrir afskriftum með því að benda á að afleiðingarnar yrðu mestar meðal franskra banka og að þær gætu ógnað lánshæfiseinkunn Frakklands hafi Lagarde barið franska ráðherrann niður og notað til þess fullkomna ensku, en Baroin er ekki sleipur í því tungumáli.

Öskrin heyrðust fram á gang

Eins og áður segir er samband Frakklands og Þýskalands mjög erfitt um þessar mundir og herma fregnir að á miðvikudaginn hafi Nicolas Sarkozy, forseti Frakklands, og Angela Merkel, Þýskalandskanslari, átt snörp orðaskipti í Frankfurt, þar sem verið var að heiðra seðlabankastjóra Evrópu, Jean-Claude Trichet. Eiga þau að hafa öskrað hvert á annað og lætin heyrst inni í tónleikasalnum við hliðina þar sem hljómsveitin var að undirbúa flutning á Óðinum til gleðinnar. Fjármálaráðherrar ESB segja að engin leið sé fyrir þá að taka neinar ákvarðanir fyrr en Sarkozy og Merkel hafa grafið stríðsöxina og því hafi fundurinn í gær ekki komið að meira gagni en hver önnur hagfræði­ráðstefna. Tilgangsleysi fundarins var svo mikið að belgíski fjármálaráðherrann, Didier Reynders, fór snemma til að geta mætt á frumsýningu á nýju Tinnamyndinni. Í dag hittast svo leiðtogar Evrópuríkja og er vonast til að þeir nái meiri árangri á sínum fundi en fjármálaráðherrarnir náðu í gær."

Þetta er sem sagt ljónagryfjan sem hún Jóhanna okkar þráir svo mjög að komast í með inngöngu í ESB og upptöku evru. Jóhanna fengi þá tækifæri til að leggja svo sem eitt hundrað milljarða af fé íslenskra skattgreiðenda í björgunarsjóð evrunnar, en líklegt er að það væri skammturinn sem félli í hlut íslenskra skattgreiðenda ef við værum nú með evru. Þó er það einungis byrjunarframlag því að áformað er að skuldbindingar ríkissjóða aðildarríkjanna verði margfalt hærri á komandi árum.

Athugasemdir

[Kristján B Kristinsson (IP-tala skráð) 25.10.2011 kl. 15:07]

Það vantar kannski Jóhönnu til að stappa niður fótunum og öskra á Merkozy eins og henni einni er lagið.

[Gunnlaugur Ingvarsson (IP-tala skráð) 25.10.2011 kl. 16:19]

Þessi grein lýsir þessu neyðarástandi og rugli afskaplega vel.

En Kristján Gíslason, að þessu borði sem Samfylkingin er alltaf að tala um að þjóðin þurfi að komast með innlimun í ESB hefði hún ekkert að segja.

Í þeswsu stóra og erfiða máli sem varðar svo sannarleg öll EVRU ríkin og ESB ríkin líka og varðar reyndar að einhverju leyti efnahag alls heimsins líka.

Hafa þau oftast setið einsömul Sakorzy og Merkel og stundum með Seðlabanaka Evrópska Seðlabankans líka.

Það er nú allt lýðræðið í þessu 500 manna bandalagi.

Jú á úrslitastundum þegar þau valdaklíkan eru búinn að ákveða hvernig þetta eigi allt saman að verða þá eru fulltrúar hinna þjóðanna kallaðar að borðinu svona rétt til málamynda. Því að í raun ráða þau engu um niðurstöðurnar.

Þó Jóhanna væri þar, þá væri það eins og lítil mús stappaði niður fætinum og enginn svo mikið sem horfði eða hlustaði !

Í sögu- og kennslubókum framtíðarinnar í þjóðfélagslegri sagnfræði verður þetta niðurlægjandi hörmungar tímabil í sögu Evrópu eflaust kallað:

"MerKoxy lýðræðið" = "Sýndar- og gerfilýðræðið"

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 25.10.2011 kl. 16:19]

Kristján það er of dýrt að borga svona mikið fyrir það skemmtiatriði.